Auteur
Blogpost:
An Janssens
Dagboek van een schrijfwedstrijd winnares
Gisteren kon je lezen wat er vooraf ging aan het winnen van de Luitingh Fantasy & MagicTales schrijfwedstrijd. Vandaag ga je samen met mij de overwinning herbeleven:
14 januari 2013
Ik heb de longlist gehaald. Geweldig nieuws! Dit is het enige waar ik echt op hoopte.
1 februari 2013
Ik twijfel of ik naar de prijsuitreiking zal gaan. Rotterdam is niet bij de deur. Mijn vriend stelt voor om er een daguitstapje van te maken; dat zie ik wel zitten.
8 februari 2013
De grote dag. Ik ben verkouden, dus heb er niet veel zin in. Dat verbetert wanneer we een samoerai-tentoonstelling bezoeken en in Japanse sfeer afsluiten met sushi. Wanneer ik op mijn horloge kijk, is het tien voor zeven. Oeps, snel naar boekhandel Donner!
Aan de ingang van het zaaltje staat Cocky, van MagicTales, te wachten.
‘Jij bent An Janssens zeker? Ik herken je van je foto.’
Bizar.
‘Zet je maar op de eerste rij, daar is nog plaats.’
Nog vreemder.
Ik zet me vooraan en staar naar de groene schoenen van Thomas Olde Heuvelt. Ik hoor nauwelijks een woord van wat hij zegt.
Na een stresserend moment op het podium en een vreselijke overwinningsspeech vertrek ik met een kartonnen contract van twee meter lang, en een even grote glimlach. Mensen op straat bekijken me vreemd.
13 februari 2013
Ik trek naar Luitingh in Amsterdam waar ik Maarten (de redacteur) in iets rustigere omstandigheden ontmoet. Hij legt me uit wat ik kan verwachten (ik ga hier effectief iets aan verdienen!), maar slechts één zin hoor ik hem nog zo zeggen: ‘Je verhaal is prima, maar je bent natuurlijk niet zo goed als Thomas.’ Dat jonge ventje van de prijsuitreiking? (Pas later kom ik erachter dat Thomas even oud is als ik.)
24 februari 2013
Ik stuur een uitgebreide samenvatting van Koningin van verdriet naar de redacteur, op basis waarvan hij de nodige wijzingen zal voorstellen.
We maken samen een planning voor het herschrijven. Klein probleem: ik vertrek op 12 april voor een paar maanden op reis.
6 maart 2013
Mijn officiële contract zou per post worden opgestuurd, maar arriveert niet. Doemscenario’s trekken aan mijn geest voorbij. Uiteindelijk vind ik het in de bus, met een grote stikker ‘Verkeerd afgeleverd’. Het was vast de eerste keer dat de Belgische post een buitenlands pakketje moest bezorgen.
13 maart 2013
Weer een tripje naar Amsterdam. Het sneeuwt, dus ik ga met de trein. In België zijn de treinen al even efficiënt als de post; ik ben meer dan acht uur onderweg. Gelukkig is het overleg met de redacteur heel nuttig. Maarten komt met briljante ideeën om het begin van het verhaal aantrekkelijker te maken. Wanneer ik het ergens niet mee eens ben, maakt hij daar geen probleem van.
14 maart 2013
Vanaf nu is het volop herschrijven. Voordat ik richting Azië trek, moet de nieuwe versie van het boek klaar zijn. Helaas kan ik op mijn werk niet zoveel verlof krijgen als ik hoopte. Bovendien verlies ik massa’s tijd met het regelen van buitenlandse visa. Help, weer zo’n vreselijke deadline!
Morgen gaan we weer verder. Dan kom ik erachter dat de deadlines ook na de eerste herschrijfronde blijven komen, en dat het niet altijd even gemakkelijk is om schrijven en reizen te combineren.
