Blogpost:
Demandiekokenkan
Hoe mijn lijf en hoofd bijna in scheiding lagen... en een recept voor Yorkshire Pudding
Ik houd van de uitspraak over een half glas. De optimist ziet een glas half vol, de pessimist ziet een glas half leeg. De realist ziet een glas om uit te drinken. En terwijl de drie ruziën drinkt de opportunist het glas leeg. Ik sta tegenwoordig meer in het leven dat ik blij ben dat ik een glas heb en er ook nog wat in zit.
Ik ben lang niet altijd zo geweest. Ik moet eerlijk zeggen dat ik voorheen behoorlijk pessimistisch in het leven stond. In tijden van drukte en tegenslag kan ik ook neigen naar die pessimistische kant. Het zit een beetje in mijn aard het leven soms een wat lastig geheel te vinden. Maar daardoor vind ik het ook mooi het te aanschouwen en te proberen te begrijpen. Gelukkig ben ik getrouwd met een rasoptimist en heb ik aardig geleerd mezelf daarin vlot te trekken.
Afgelopen tijd heb ik de wind veel mee gehad en dus alle reden tot optimisme. Deuren gaan open, ik zit vol ideeën en ik doe wat ik leuk vind. Dus in het koppie zit het goed. Alleen lichamelijk werkt het niet zo mee de laatste tijd. Hoofd en lijf zijn het niet eens. We zijn zelfs wat in conflict met elkaar mag wel gezegd worden. Ik overwoog een therapeut om onze relatie weer op één lijn te krijgen. Want de dingen worden niet echt uitgesproken en ik krijg vooral het idee dat het hoofd maar praat maar het bij het lichaam niet zo doordringt allemaal. Die hoort het allemaal zwijgend aan. En voor je het weet loopt het gesprek dood en gaan we weer boos slapen.
Nu kan het lijf niet overal de schuld van krijgen. Verstandskiezen die onder bezielende leiding van die rukker, ik bedoel kaakchirurg, werden verwijderd. Ja, dat zagen we beide niet aankomen. Maar aanhoudende zeurende pijnen bij de heupen en in de knieën met hardlopen bemoeilijkte mijn wekelijkse exercities waarbij ik mijzelf voorttrok door het bos behoorlijk.
Maar wat mijn pessimistische kant behoorlijk voedde de afgelopen vier weken waren een stijve nek en schouders. Slapen, bewegen en sporten werden behoorlijk onmogelijk gemaakt. Ook niet echt goed voor het humeur zoiets. Doorstraling in de armen, vingers en oogkassen, het feest hield niet op. En zo ben je plots de man die zeuren kan. Ik heb een sporthart. Niet alleen in de zin dat ik van sporten houd maar ook in de zin dat ik een vrij lage hartslag heb en een flinke longinhoud. Maar wat het hart en hoofd willen moet het lijf wel aankunnen. Bewegen en sporten is voor mij ook een manier om het hoofd te ontlasten. De frisse wind van hardlopen en het simpelweg zeulen en vertillen van gewichten van de ene kant naar de andere kant zorgt dat elke storm in mijn hoofd gaat liggen. En dan die warme douche he! Na dat afzien. Er is niets wat dat evenaart. En als je dat vier weken mondjesmaat kan doen dan dreigt het glas toch wel eens als halfleeg beschouwd te worden. Zeker als je weer een nacht de klok op 3 uur ziet staan en bewegen niet gaat.
En om een pijnlijke scheiding en verdeling van onze goederen te voorkomen (het hoofd wilde de tv het lijf de bank) besloot ik nu maar echt in therapie te gaan. Hoofd en lijf moesten eens pittig worden toegesproken. De knelpunten en beknellingen in mijn rug zijn weer vlotgetrokken. En de waarheid in dit alles? Het hoofd zat fout. Mijn hoofd vroeg teveel van mijn lijf. Ik heb het de afgelopen maanden teveel gepushed en mijn lijf besloot een stil protest te starten. Ik ben voorlopig nog niet op het niveau waar ik was. Want mijn knieën zijn de volgende waar ik eens een hartig woordje mee moet wisselen. Maar we moeten elkaar wat tijd gunnen. Mijn glas is niet halfvol of halfleeg. Ik ben blij dat ik nog steeds een glas heb en er nog steeds wat in zit.
En om dit herstel te vieren iets met fingerfood. Ik besloot vorige week maar eens een lekkere Yorkshire pudding te maken met een huisgemaakte zalmsalade en te serveren met runderrollade en een zacht zoete doperwten met spinazie. Wat is een Yorkshire? Ik vind het eigenlijk het best te vergelijken met een soort hartig soesjesdeeg. Je kan het bakken in een muffinvorm en dan na het bakken vullen met iets wat je lekker vindt. Of je maakt een grote Yorkshire, zoals ik deed, in een ovenschaal en je eet het in stukjes met iets wat je erop kan doen. Bijvoorbeeld stukjes saucijs (toad in the hole) en jus.
Ik maakte een lekkere lichte variant die ik dus at als fingerfood zodat je daarna ook nog van de bank af kan komen. Om te sporten ofzo. Maar maak de bijgerechten vooral zo vol of licht als je wil. Ik geef je “de man” zijn Yorkshire pudding met zalmsalade, runderrollade en lekkere doperwten met spinazie.
Wat heb je nodig:
Voor 4 personen
Voor de Yorkshire
1/2 theelepel rozemarijn
1 grote teen of 2 kleine tenen knoflook geperst
45 gram bloem
150 ml halfvolle melk
3 grote eieren
Zout
Peper
Zonnebloemolie
Voor de zalmsalade
200 gram gerookte zalm en eventueel 100 gram om in plakjes mee te serveren
1 theelepel peterselie
2 eetlepels crème fraiche
Zout
Peper
Halve komkommer in dunne lange plakjes gesneden en dan in blokjes gehakt
Beetje citroensap
Scheutje olijfolie
Halve theelepel dille
Doperwten en spinazie
400 gram diepvries doperwten
125 gram gewassen bladspinazie
Klontje boter
Scheut balsamicoazijn
citroensap
Voor de rosbief/runderrollade
150 gram rosbief of runderrollade
Zout
Peper
Serveer met mierikswortel en mosterd
De how to:
Verwarm de over voor op 180 graden (hetelucht op 170). Doe een flinke scheut zonnebloemolie in een braadslede en verdeel deze over de bodem. Verwarm deze tien minuten mee in de voorverwarmde oven.
Doe alle ingrediënten voor de Yorkshire bij elkaar. Mix dit met een mixer door elkaar tot er een egaal beslag ontstaat. Laat vijf minuten staan en giet het daarna in de hete braadslede. Laat de oven dicht om de Yorkshire lekker luchtig te maken. Laat hem circa 20 a 25 minuten in de oven staan tot deze mooi goudbruin is en gerezen.
Maak ondertussen de zalmsalade door de zalm in stukjes te snijden. Doe de crème fraiche met een scheutje olie, citroensap, dille en peterselie in een bakje en roer dat eerst door elkaar heen. Voeg daarna de gesneden komkommer toe aan de zalm en mix de saus er doorheen. Breng op smaak met zout en peper.
Leg plakjes rosbief of runderrollade op een schaal en bestrooi met zout en peper. Serveer met wat mosterd naar keuze en mierikswortel.
Nu is het alleen nog een kwestie van de doperwten klaar te maken. Kook de doperwten in gezout water en giet ze af. Voeg daarna de (gewassen) bladspinazie toe, een klontje boter en een scheutje balsamicoazijn (naar smaak) en wat citroensap (ook naar smaak).
Als de Yorkshire klaar is (de witte belletjes op de foto is de kokende zonnebloemolie) zet je deze op tafel met de doperwten, zalmsalade en rosbief. Snijd stukjes Yorkshire af en doe er een lepel zalmsalade op of wat rosbief met mierikswortel en mosterd. Te gek.
Lees verder op mijn site
