Lijst: Robert Van der Meiren

Mijn 25 onvergetelijke thrillers

door Robert Van der Meiren op 27-07-2014 4 reacties

Verveling is de enige echte vijand van de landsverdediger in vredestijd. En zo kwam het dat ik, op een oersaaie dag tijdens mijn oersaaie militaire dienst bij het oersaaie ABBL (Armée Belge Belgisch Leger) in 1972, uit pure verveling − en bij gebrek aan beters want ik had mijn boek thuis laten liggen − dan toch maar begon te lezen in een beduimelde pocket die iemand achteloos in het wachthuis had achtergelaten. De titel van het boek, Spion aan de muur, sprak me helemaal niet aan en van de schrijver, ene John le Carré, had ik nog nooit gehoord. Ik was immers geen thrillerlezer, geconditioneerd als ik was door de ouderlijke boekenkasten waarin literaire grootheden woonden als Tolstoi, Tsjechow, Dostojewki, Undset, Pasternak, Gulbranssen, Hamsun, Zola (op mijn zestiende had ik ál zijn vertaalde boeken gelezen), Greene, Gullvåg, Baudelaire (over zijn Les Fleurs du Mal ging mijn allereerste recensie), Proust, Söderholm en nog veel meer die allemaal onder de noemer "Nobelprijs Literatuur, of daaromtrent" kunnen gecatalogeerd worden. Maar een thriller ...? Ik dacht er nog niet aan! Toen ik op die bewuste dag in 1972 John le Carré's Spion aan de muur ontmoette, ging ik evenwel meteen voor de thrillerbijl ... Er opende zich een nieuwe wereld voor mij, en ik was finaal verkocht!

Nu, tweeënveertig jaar en een ontelbaar aantal thrillers later, zijn hier mijn onvergetelijke 25. Ik heb mij bij het opstellen van mijn lijst niet vastgepind op of laten leiden door vooraf vastgelegde criteria, behalve misschien dat de boeken, die ik destijds een keer (of vaker) heb herlezen, er zeker op moesten staan. Ook de volgorde heeft geen betekenis, die is gewoon alfabetisch op auteursnaam, want ik wil mij niet uitspreken over kwaliteitsverschillen: wat mij betreft zijn ze alle 25 gelijkwaardig.

Aanvankelijk was de lijst een stuk langer, vooral omdat sommige auteurs er met meer dan één boek op vermeld stonden. Ik moest dus schrappen, en koos er uiteindelijk voor om per auteur één boek te vermelden ... Met 25 verschillende auteurs geeft de lijst bovendien een breder beeld van mijn voorkeuren.

Spion aan de muur, het boek waar het voor mij allemaal mee begon, staat uiteraard op deze lijst. Len Deighton staat er (terecht) op met Dossier Ipcress, maar zijn trilogie Berlin Game, Mexico Set, London Match is voor mij even onvergetelijk. Van Robert Goddard las ik 14 boeken, en ze verdienen allemaal een plaats op deze lijst. Aan het einde van een moeilijke schrappingsfase heb ik nog lang getwijfeld tussen Afscheid van Clouds Frome en Onaangenaam bezoek; de laatste titel haalde het vanwege zijn net iets hoger thrillergehalte. Met Stephen King en Henning Mankell had ik hetzelfde probleem. Bij King koos ik voor De Beproeving omdat ik dat boek twee keer las, maar bij Mankell was kiezen onbegonnen werk. Ik koos uiteindelijk voor Midzomermoord omdat het een van de weinige thrillers is die mijn lieve echtgenote heeft gelezen ... Voorwaar een criterium dat kan tellen!

Van het Italiaanse duo Monaldi en Sorti verdient alleen Imprimatur een plaats tussen mijn onvergetelijke thrillers; al hun volgende boeken zijn het predicaat 'thriller' amper waardig. Bij Stieg Larsson staat Mannen die vrouwen haten, waarmee ik eigenlijk zijn complete Millenniumtrilogie bedoel.

Is deze lijst nu voor eeuwig definitief? Vermoedelijk niet. Alleen van de oudere thrillers − bijvoorbeeld van Collins & Lapierre, Deighton, Le Carré, Forsyth, Sjöwall & Wahlöö, Wallace − kan ik vandaag met zekerheid zeggen: ze zijn écht onvergetelijk! Van de 'jonkies' valt dat nog af te wachten: zullen ze nog altijd even diep in mijn geheugen gegrift zitten als ik over vijf of tien jaar deze lijst opnieuw bekijk?

Zoals al gezegd was mijn lijst aanvankelijk veel langer dan de gevraagde 25 thrillers, en ik heb niet alleen titels moeten schrappen, maar ook auteurs. Bij de afvallers − de term klinkt negatiever dan ik bedoel − zitten onder anderen Jussi Adler-Olsen, Karin Fossum, Kaaberbøl & Friis, Jo Nesbø en Nele Neuhaus.

Een verhelderende en leerzame uitdaging, zo zou ik dit initiatief van Hebban willen definiëren. Het samenstellen van de lijst was bovendien een uitermate plezant − voor de Nederlanders: leuk − werkje. Ik roep de thrillerliefhebbers dan ook op om massaal hetzelfde te doen. Ik heb in elk geval al enkele interessante ontdekkingen gedaan in andermans lijsten. Gewoon doen!