Voorspelbaar en niet spannend

Boeken die zowel in het heden als verleden afspelen vind ik vaak leuk om te lezen. Dat is ook een van de redenen dat ik aan Triptiek ben begonnen. Het is bovendien een losstaand boek van Slaughter, aangezien ik maar 1 ander boek van haar heb gelezen. Het boek is opgedeeld in 3 delen: deel 1 is heden, deel 2 verleden en in deel 3 worden heden en verleden afgewisseld. Deel 1 was nog wel leuk om te lezen. Maar deel 2 was bijna niet doorheen te komen zo langdradig met overbodige beschrijvingen. Deel 3 werd weer wat leuker maar nog steeds niet echt spannend om te lezen. Halverwege het boek wordt eigenlijk ook wel duidelijk hoe het verhaal in elkaar steekt. Dat vind ik echt een groot minpunt van het boek. De laatste 200 pagina's zijn dan eigenlijk alleen nog maar bladvulling met nog een paar niet echt spannende verwikkelingen waardoor de schrijfster een boek van 450 pagina's heeft kunnen afleveren. Ik zou dit boek eigenlijk dus alleen maar aanraden als je een groot slaughter fan bent en dit boek nog ontbreekt in je boekenkast.