Je moet doorzetten, een verrassend boek met een onverwachte ontknoping

Ook dit boek heb ik gelezen via de vakantiebieb- app. Het boek, met de cover sprak me, samen met de flaptekst erg aan. De mysterie, geschiedenis, het maakte dat ik het wou lezen.

Toch kwam ik moeilijk op gang. De eerste gebeurtenis, zoals de titel doet vermoeden komt vrij snel aan bod. Maar daarna heb ik stug door gelezen omdat ik wou weten hoe het met die brief zit. Was dat er niet geweest had ik hem hoogstwaarschijnlijk aan de kant gelegd. Terwijl alle ingrediënten er waren. Maar nadat het langzaam op gang is gekomen kom je achter de betekenis van de brief. Die ik eigenlijk een beetje teleurstellend vond. Maar als je eindelijk die brief hebt gelezen, ben je zo door het verhaal gegrepen dat je de rest MOET weten en je leest door.
Hier en daar moet je je gedachten er goed bij houden. Daarom vind ik het geen boek om telkens een halfuurtje te gaan lezen vlak voor je ergens heen moet of in een wachtkamer van de dokter. Dit boek moet je lezen op een lange zondagmiddag.

‘De Vergeten Brief’ is een verrassend verhaal waar de liefde voor boeken centraal staat. Eigenlijk gaat het totale boek over liefde, het gebrek eraan, liefde voor gebouwen, liefde die gek maakt en de liefde die alles verhult en ontluikende liefde. De ontluikende liefde. (Je weet wat ik bedoel als je het boek leest en uit hebt.) Vind ik niet zo goed uitgewerkt. Natuurlijk is het geen belangrijke verhaallijn. Maar het wordt aangehaald door de schrijfster. Had ze het weggelaten, was er geen probleem geweest. Maar nu ze het erbij heeft gehaald, had ik graag gezien dat het aandeel daarvan wat uitgebreider was.

De hoofdpersoon is Edie. Ze is een vermakelijk vrouwspersoon waarmee jezelf zeer goed kan vergelijken. Helemaal als je net zo van boeken houdt als zijzelf.
Als je dit boek gaat lezen, dan besef je gelijk dat ik hier iets niet vermeld. En dat doe ik bewust. Wanneer ik dit hier vertel dan weet je teveel en het is de leidraad van het verhaal. Met dat staat of hangt het boek. Naast Edie komen ook andere personen ‘aan het woord’. Niet origineel maar geeft wel veel diepgang.

De kracht van dit boek is dat het vooral om boekenliefde draait, in allerlei vormen. Er is altijd iets daarvan wat je aanspreekt. Het komt langzaam op gang, maar Kate Morton, weet je mee te trekken en schrijft beeldend. Het einde, je weet het eigenlijk al. Denk je. Niet dus. Het einde is een complete verassing omdat je dat niet verwacht. Maar hij is bijpassend. Alles tezamen gerekend vind ik het toch een aanrader.

Pluspunten:
* De mysterie
* De liefde voor boeken
* Het verhaal houdt je uiteindelijk vast in zijn greep.

Minpunten:
* Komt langzaam op gang, bijna te langzaam.
* De ontluikende liefde verhaallijn te weinig uitgewerkt.
* De brief, qua inhoud vind ik nogal teleurstellend.