In Taboe maken we kennis met Reilly Steel, een forensisch onderzoeker, die zich vol overgave op haar werk stort in Dublin. Koortsachtig probeert zij een aantal moorden op te lossen die allen verband houden met elkaar. Al snel ontstaat de naam taboedossier en is de titel verklaard.

De personages komen in dit verhaal vrij vlak over, nergens worden ze goed uitgewerkt. Je kan dan ook moeilijk meeleven met Reilly. De schrijfstijl is prettig maar het taalgebruik is erg simpel. Van een Forensisch onderzoeker verwacht je af en toe wat medische termen. De personages komen dan ook niet realistisch en geloofwaardig over.

De plot zit wel aardig in elkaar, maar is slecht uitgewerkt en mist de nodige spanning. De moorden hadden wat beter beschreven kunnen worden. Wat is er nu aan om te lezen dat er een moord is gepleegd zonder de details te vermelden. Dat wordt voor de auteurs nog veel oefenen, want het niveau van Slaughter en Reichs is bij lange na niet gehaald. Al met al, een aardig boek, maar zeker geen hoogvlieger