Heerlijke Scandinavische thriller

Thomas Enger (Oslo, 1973) is een Noors misdaadschrijver die inmiddels drie thrillers op zijn naam heeft staan. Bloedmist (2014) is alweer het derde deel in de reeks over journalist Henning Juul. Eerder verschenen de boeken Schijndood (2012) en Fantoompijn (2013).

Terwijl journalist Henning Juul zich bezighoudt met de gruwelijke moord op een oude vrouw in een verpleeghuis in Oslo, krijgt zijn zus Trine Juul-Osmundsen, minister van justitie, een zeer onaangename verrassing. Ze wordt beschuldigd van seksuele intimidatie van een mannelijke collega. Zowel Henning, als Juul doen hun uiterste best de waarheid boven tafel te krijgen, maar het lijkt een onmogelijke opgave.
Dan wordt er opnieuw iemand vermoord en lijkt er een verband te bestaan.

Aangezien Bloedmist het derde deel van een reeks is, zijn veel van de personages reeds voorgesteld in de eerste twee delen. Als Bloedmist het eerste boek is dat je leest van deze reeks, dan kunnen de vele Scandinavische namen die voorbij komen een flinke uitdaging betekenen. Dit omdat je de namen van de personages en hun rol niet (her)kent. Beginnen met de eerste twee boeken heeft zijn voordelen, maar ik wil hiermee niet zeggen dat Bloedmist niet afzonderlijk te lezen is. Integendeel. Als je eenmaal door de namenstorm heen bent, kun je vrij snel de onderlinge verbanden ontdekken en zit je binnen een mum van tijd volledig in het verhaal. Zelfs zonder dat je het idee hebt essentiële achtergrondinformatie te missen. Hoofdpersonage Henning Juul is gewoonweg fantastisch. Een vriendelijke man met het hart op de goede plek, een gedreven journalist en altijd op zoek naar de waarheid. Een boeiend personage die zich nog volop kan ontwikkelen.

De plot is redelijk sterk. Bloedmist kent verschillende verhaallijnen die hier en daar feilloos door elkaar heen lopen. Voldoende interessante plotwendingen zorgen ervoor dat de lezer geboeid blijft en het boek nergens voorspelbaar wordt. De spanning neemt toe naarmate het verhaal vordert, met enkele hoogtepunten in de laatste hoofdstukken. Hoewel er verhaallijnen worden afgesloten, moet de definitieve ontknoping nog volgen. Bloedmist is immers niet het laatste deel van de reeks. Je blijft hoe dan ook met vragen zitten, die waarschijnlijk pas in de volgende delen beantwoord zullen worden. De schrijfstijl van Thomas Enger is prettig, vlot en bovenal kundig. Niet uiterst geconcentreerd lezen, maar gewoon een heerlijke thriller voor overal en nergens. Talloze gedetailleerde beschrijvingen, die kenmerkend zijn voor Scandinavische boeken, en de perfect gecreëerde sfeer dragen ook absoluut bij aan het leesplezier. Hoewel het verhaal niet uniek of bijzonder origineel te noemen is, kan ik hem iedereen aanraden.