Lezersrecensie
Hewson als Mokumse gids, het is zo gek nog niet
De fans van David Hewson kennen hem voornamelijk van de serie waarin inspettoro Nic Costa zo’n geweldige hoofdrol van hem heeft toebedeeld gekregen. Is dat niet het geval dan wel van de boeken uit de serie De Killing.
Maar als je zijn laatste boek Poppenhuis gelezen hebt is de conclusie heel eenvoudig, Hewson kan over alles schrijven wat hij wil. Mits hij zich maar over de omgeving en het onderwerp kan interesseren. Duidelijk is dat hij zich uitermate grondig in de Nederlandse hoofdstad heeft verdiept.
De 39-jarige ex rechercheur Pieter Vos leidt een uitgeblust leven als de 24-jarige Laura Bakker hem ontmoet. De uit Dokkum afkomstige jonge vrouwelijke rechercheur is om een persoonlijke reden bij de Amsterdamse politie gaan werken. Nu zal ze moeten samenwerken met Vos die drie jaar eerder zijn dochter Anneliese verloor nadat ze spoorloos verdween.
Het meisje waar ze nu naar op zoek moeten is Katja, dochter van locoburgemeester Wim Prins.
Het onderzoek leidt beide rechercheurs naar de louche Amsterdamse onderwereld waar criminele bendes vechten om de macht in de seksindustrie.
Wat Nic Costa betekent voor Rome, geldt bij Pieter Vos voor Amsterdam. Hewson beschrijft als een rasechte Amsterdammer, de hedendaagse hoofdstad. Hij weet straten te noemen, sfeervolle plekjes te beschrijven en de jonge geschiedenis tot in detail met veel realisme neer te zetten. En dat alles natuurlijk in een waarheidsgetrouwe casus waarin beide rechercheurs zelf ook niet zonder zorgen zijn. Niets menselijks is de Amsterdamse politie vreemd. Niets blijft de hoofdstad ook bespaard op dat gebied. Het zou morgen in een landelijk dagblad kunnen staan dat het echt is gebeurd. Alle lof in deze voor David Hewson die best wel als docent voor menige Amsterdammer nog iets kan betekenen.
Eindoordeel: 4 sterren
Spanning: 3 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 3 sterren
Psychologie: 3 sterren
Maar als je zijn laatste boek Poppenhuis gelezen hebt is de conclusie heel eenvoudig, Hewson kan over alles schrijven wat hij wil. Mits hij zich maar over de omgeving en het onderwerp kan interesseren. Duidelijk is dat hij zich uitermate grondig in de Nederlandse hoofdstad heeft verdiept.
De 39-jarige ex rechercheur Pieter Vos leidt een uitgeblust leven als de 24-jarige Laura Bakker hem ontmoet. De uit Dokkum afkomstige jonge vrouwelijke rechercheur is om een persoonlijke reden bij de Amsterdamse politie gaan werken. Nu zal ze moeten samenwerken met Vos die drie jaar eerder zijn dochter Anneliese verloor nadat ze spoorloos verdween.
Het meisje waar ze nu naar op zoek moeten is Katja, dochter van locoburgemeester Wim Prins.
Het onderzoek leidt beide rechercheurs naar de louche Amsterdamse onderwereld waar criminele bendes vechten om de macht in de seksindustrie.
Wat Nic Costa betekent voor Rome, geldt bij Pieter Vos voor Amsterdam. Hewson beschrijft als een rasechte Amsterdammer, de hedendaagse hoofdstad. Hij weet straten te noemen, sfeervolle plekjes te beschrijven en de jonge geschiedenis tot in detail met veel realisme neer te zetten. En dat alles natuurlijk in een waarheidsgetrouwe casus waarin beide rechercheurs zelf ook niet zonder zorgen zijn. Niets menselijks is de Amsterdamse politie vreemd. Niets blijft de hoofdstad ook bespaard op dat gebied. Het zou morgen in een landelijk dagblad kunnen staan dat het echt is gebeurd. Alle lof in deze voor David Hewson die best wel als docent voor menige Amsterdammer nog iets kan betekenen.
Eindoordeel: 4 sterren
Spanning: 3 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 3 sterren
Psychologie: 3 sterren
1
Reageer op deze recensie