Rauwe dystopische roman

De schrijfstijl, de spanning, het wisselende perspectief tussen de twee hoofdpersonen, en hoe de hele maatschappij is opgebouwd vond ik prachtig. Het verhaal speelt zich af in de toekomst, in een samenleving waarin alles anders is (dystopisch genre). Hier was alles echter zo helder beschreven, zo logisch, dat het bijna leek alsof alles ooit écht zou gaan gebeuren.

Grote overstromingen hebben de bevolking verdeeld in Natten en Drogen. Nina, de dochter van een rijke gouverneur, leeft veilig op het Droge. Haar klasgenoot Max woont in het gebied waar altijd overstromingen dreigen; bij hem thuis zijn veel problemen en de onrust onder de Natte bevolking neemt toe. Ondanks hun verschillen, of misschien juist daardoor, krijgen Nina en Max interesse in elkaar. Nina durft eerst niet te vertellen wie ze werkelijk is; als ze op het punt staat hem alles te vertellen gaat het mis.

Vanaf dat moment kon ik het boek echt niet meer wegleggen. Het ene complot na het andere diende zich aan, rampen, gevechten, en rauwe emoties volgden elkaar in rap tempo op. Dit is een boek dat ik misschien uit mezelf niet gauw gepakt had – te veel spanning misschien? – maar achteraf ben ik heel blij dat ik het gelezen heb. Het zat ijzersterk in elkaar en de personages en het hele verhaal laten je niet meer los.