Vier of vijf sterren? Vijf!

Ik loop vreselijk te dubben tussen vier en vijf sterren, want ik ben heel erg blij dat ik dit boek heb gelezen. De eerste paar hoofdstukken vond ik het een beetje streekroman-achtig, oppervlakkig, en daar hou ik niet zo van, maar eenmaal terug in de stad kwam de diepgang snel. Je maakt uitgebreider kennis met de innerlijke wereld van Edna Pontellier, een vrouw die voor zichzelf opstaat en het juk van dat-hoor-je-niet-te-doen van zich afschudt. Misschien is ze een beetje hard, zoals ze zich afwendt van haar man en kinderen, maar heeft iemand haar ooit gevraagd of ze ze wel had gewild? Je trouwde, meestal gearrangeerd, en je kreeg kinderen. Zeker in het tijdsbeeld gezien een boek met lef! Met recht een klassieker! Ik ben eruit, het worden er vijf.