Blijvende verslaving

Na Het Lied van de Lijster is Moederdier het tweede boek van Gerard Nanne over inspecteur Frank Benders en zijn assistente Paula van Es. Deze keer worden ze geconfronteerd met de moord op een jonge vrouw die in de slaapkamer van haar woning door meerdere messteken om het leven is gebracht. Al snel is de vriend van het slachtoffer de meest voor de hand liggende verdachte, helemaal als een getuige hem vlak voor de moord met grote haast het flatgebouw zag verlaten. Maar Benders gelooft niet in diens schuld en moet dus op zoek naar nieuwe aanwijzingen. Als blijkt dat het slachtoffer mede-eigenaar was van een bouwbedrijf, lijkt de politie een nieuw spoor te hebben ontdekt, helemaal als duidelijk wordt dat haar broer in allerlei louche zaakjes was verwikkeld. Maar aangezien de minnaar van de vermoorde vrouw getrouwd blijkt te zijn, kan de dader in feite ook in die hoek worden gezocht.

Frank Benders en Paula van Es komen er al redelijk snel achter dat dit een zeer gecompliceerde zaak betreft. Veel sporen blijken dood te lopen en met name Benders begint te vrezen dat de moordzaak niet snel opgelost kan worden. Ondertussen heeft hij nog steeds problemen binnen zijn huwelijk, al lijkt het ergste voorbij. Gerard Nanne weet het allemaal mooi onder woorden te brengen en diept in dit tweede boek ook het personage van Paula van Es nog wat meer uit. Ook haar relatie wordt in beeld gebracht al blijft Benders vooralsnog toch wel het middelpunt van de serie. Zijn mijmerende aard zorgt voor leuke passages, zonder dat zijn sombere buien de vaart uit het verhaal halen. Als lezer kan je redelijk in zijn hoofd kruipen en zodoende krijg je volop begrip voor zijn acties en beslissingen.

Vanwege de titel Moederdier ontstaat al snel het vermoeden dat je als lezer weet in welke richting je de dader moet zoeken. Maar tot op het eind blijft de onzekerheid en de verwarring die de speurtocht van de politie kenmerkt in stand. Nanne zet je daarbij een paar keer op het verkeerde been en pas op het eind komen alle verhaallijnen keurig bij elkaar. Met nog geen 200 pagina’s is Moederdier eigenlijk te kort en komt aan het boek sneller een eind dan je zou willen. Dat is misschien wel het enige puntje van kritiek dat je kan hebben op de boeken van deze auteur. Door zijn plezierige manier van vertellen schiet je razendsnel door het verhaal heen en is het allemaal voorbij voor je er erg in hebt. Het is tevens een compliment voor Gerard Nanne en zijn boeken hebben het in zich om een blijvende verslaving te veroorzaken.