Lezersrecensie
Goed boek, maar geen uitschieter
Anna en Tobias zijn een Brits koppel. In december wordt hun dochter geboren, Freya. Hun geluk kan niet op totdat de dokters zeggen dat er iets mis is met Freya. Na een heel resem onderzoeken komen ze te weten dat Freya ernstig gehandicapt is. Het gezin verhuist ondanks Freya's handicap naar de Languedoc in Frankrijk. Het huis is bouwvallig, het geld raakt stilletjesaan op en de zorg voor Freya is enorm zwaar. Blijft het huwelijk van Anna en Tobias overeind? En hoe stelt Freya het in Frankrijk?
Het verhaal wordt, zoals de titel al zegt, verteld over een jaar. Dit mag letterlijk genomen worden aangezien de hoofdstukken gelijk zijn aan de maanden van het jaar. Het verhaal begint in december wanneer Freya geboren wordt en eindigt een jaar later in november. Daardoor zijn de hoofdstukken heel lang, gemiddeld zo'n 30 pagina's.
Het verhaal is gebaseerd op het leven van de auteur. Zij heeft ook een ernstig gehandicapt kind en woont als Britse ook in Frankrijk. Voor de rest zijn er geen gelijkenissen en is het verhaal op pure fantasie geschreven. Dit meldt de auteur ook achteraan in het boek.
De schrijfstijl is vlot en beeldend. De beelden van een bouwvallige boerderij in een Franse vallei schieten voorbij wanneer je erover leest. Vaak had ik het gevoel dat ik een non-fictief boek las over de immigratie naar Frankrijk, maar toch lees je tussen de lijnen door dat het fictie is.
Gewoon een goed boek, maar geen uitschieter.
Het verhaal wordt, zoals de titel al zegt, verteld over een jaar. Dit mag letterlijk genomen worden aangezien de hoofdstukken gelijk zijn aan de maanden van het jaar. Het verhaal begint in december wanneer Freya geboren wordt en eindigt een jaar later in november. Daardoor zijn de hoofdstukken heel lang, gemiddeld zo'n 30 pagina's.
Het verhaal is gebaseerd op het leven van de auteur. Zij heeft ook een ernstig gehandicapt kind en woont als Britse ook in Frankrijk. Voor de rest zijn er geen gelijkenissen en is het verhaal op pure fantasie geschreven. Dit meldt de auteur ook achteraan in het boek.
De schrijfstijl is vlot en beeldend. De beelden van een bouwvallige boerderij in een Franse vallei schieten voorbij wanneer je erover leest. Vaak had ik het gevoel dat ik een non-fictief boek las over de immigratie naar Frankrijk, maar toch lees je tussen de lijnen door dat het fictie is.
Gewoon een goed boek, maar geen uitschieter.
2
Reageer op deze recensie