Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Mooie balans in het slot van de trilogie

Jacky Overmeen 15 oktober 2015

Sofia Caspari boekte al veel succes met de eerste twee delen van haar familiesaga over hoop en geluk in het Argentinië van de negentiende eeuw. Met het derde en laatste deel Het Lied van de Waterval, mogen we nog één keer de geweldige geschiedenis van Argentinië ontdekken.  

Wanneer Javier, de echtgenoot van Clarissa, per ongeluk wordt doodgeschoten door twee mannen die het eigenlijk op haar gemunt hebben, moet Clarissa vluchten. Ze gaat mee met Robert Metzler, een arts die haar geen vragen stelt, maar de jonge Clarissa in veiligheid probeert te brengen. Maar hoe lang kunnen ze nog ontkomen aan de twee huurmoordenaars die haar ex-schoonvader Don Jorge heeft ingehuurd?  

Met het laatste deel van de trilogie worden de verhaallijnen gecompliceerder en de familiegeschiedenis blijkt steeds belangrijker. Met bijna tien verhaallijnen in één boek is het opletten geblazen. De lezer die de eerste twee delen heeft overgeslagen, zal geen enkel benul hebben waar het in Het Lied van de Waterval nou werkelijk om gaat. We zien hoe alles wat Victoria en Anna veertig jaar geleden hebben opgebouwd, wordt gemoderniseerd en uitgebreid. Families worden groter en schurken uit het eerste deel maken een onverwachte comeback. Het Lied van de Waterval is spannend, maar lang niet zo gruwelijk als de eerste twee delen.  

Nu we wat verder in de tijd zitten van deze historische roman, worden ook de gewetenloze moorden en slavernij tot een minimum beperkt. Het Lied van de Waterval concentreert zich nu op liefde, ambitie en het overwinnen van traumatische ervaringen. Ieder personage is uiteraard weer tot in detail uitgedacht en ook nu zien we alle verhaallijnen prachtig bij elkaar komen in het midden van het boek. De lezer krijgt een warm gevoel bij het verhaal; het gaat hier om echte liefde en vriendschap. Een hechte band die alleen kan ontstaan wanneer mensen samen iets indrukwekkends meemaken.  

Als lezer merk je de groei van de auteur: waar het eerste deel traag was en het tweede deel soms iets te snel, zit er in Het Lied van de Waterval een hele mooie balans tussen omgeving, personages en het vorderen van de verhaallijn. Het is prachtig om te zien dat Caspari niet alleen de verhaallijnen van het laatste deel afrondt, maar ook onopgeloste lijnen uit de afgelopen twee delen bij het boek betrekt.  

Toch blijk Caspari ook hier weer de laatste honderd pagina's van het boek wat af te raffelen. Er gebeuren allemaal dingen die lang niet zo uitgebreid omschreven hoeven te worden. Er hadden gemakkelijk veertig pagina's geschrapt kunnen worden en dan was de boodschap ook meer dan duidelijk geweest. Het lijkt erop dat de schrijfster zelf nog niet zo goed wist hoe ze moest eindigen en dit geeft de lezer toch een wat teleurstellend gevoel aan het einde. Waar eerder nog uitgekeken kon worden naar een volgend deel, is het nu afgelopen met de pret. Hadden wij, als trouwe lezers, niet iets meer mogen verwachten nadat we ons door een extreem lange (en soms verwarrende) familiesaga hebben geworsteld?  

Soms blijkt 'cliché' helemaal niet erg te zijn. Vooral niet wanneer je al meer dan 1500 pagina's gelezen hebt. Het hoeft niet altijd gecompliceerd of met twintig verschillende wendingen. Heel af en toe is 'en ze leefden nog lang en gelukkig' meer dan genoeg om een lezer na dit langverwachte, laatste deel tevreden te stellen.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Jacky Overmeen