Meer dan alleen het groen-wit van Rotterdam

Groen en wit zijn de kleuren van de stad Rotterdam de stad waar ‘Sterker door Strijd’ (ook het motto van de stad), de debuutroman van Julie van Mol zich voornamelijk afspeelt. Op de covercollage zie je de vroegere stadspoort van Rotterdam, de ‘Delftsche Poort’. De hoofdfiguur ‘wandelt’ naar de poort en is op weg naar een nieuw leven.

Het verhaal is in de ik-vorm geschreven. Een autobiografische roman dus? Nee, maar wel een verhaal dat levensecht is. Julie van Mol is er in geslaagd een boek te schrijven dat weliswaar als setting de stad Rotterdam heeft (al komen ook Utrecht, Nijmegen en Amsterdam aan bod), maar toch universeel is. Daarmee ontstijgt het het particuliere en wordt het een rijke roman waarbij we vooral de ontwikkeling van de hoofdpersoon van ‘een nieuwkomer’ tot ‘een zelfverzekerde vrouw’ kunnen volgen. De hoofdpersoon heeft het verleden en het heden van de plek waar ze woont nodig om zich er echt thuis te voelen. De mensen die in een van bovengenoemde steden wonen herkennen veel van hun stad en voor anderen is het een meer dan aangename kennismaking. Julie heeft liefst acht jaar aan het boek gewerkt en veel onderzoek gedaan. Alles moest namelijk kloppen.

“Het was een vreemde gewaarwording. In het laatste uur voordat de nacht
zijn vleugels uitsloeg, voelde ik me moederziel alleen. Ik besefte, terwijl ik
naar een verlicht raam in het appartementencomplex aan de overkant
tuurde, dat het lang geleden was dat ik me zo had gevoeld. (…) Ongetwijfeld
zou Rotterdam ooit mijn thuishaven worden. Maar daarvoor moest ik naar
buiten.”

De hoofdpersoon, een 32-jarige carrièrejager, die pas tegen het eind van het boek een naam krijgt, heeft zich via Nijmegen en Utrecht uiteindelijk in Rotterdam gevestigd. Ze wil daar een nieuw leven opbouwen. Ze wil het verleden achter zich laten, al houdt ze er wel van om toch wat lijntjes van vroeger open te houden. Zo is er het Nijmeegse woord ‘nuilen’ (jammeren) dat regelmatig terugkomt in het boek, maar ook de contacten met haar familie.
Ze kent de stad niet en moet er dus echt op uit: een nieuw netwerk opbouwen, de stad en zijn historie leren kennen, plekken zoeken waar je je op je gemak voelt, mensen ontmoeten die je echt op weg kunnen helpen. Met behulp van het inmiddels nauwelijks meer gebruikte Hyves gaat ze haar ‘zoektocht in het nieuwe leven’ beginnen. Het zoeken naar geluk, bevestiging, een nieuwe relatie, je helemaal alleen voelen, de genadeloze strijd naar een leidinggevende positie, het op een nette manier kansen grijpen om hoger op te komen, werkdruk, liefde, teleurstelling zijn motieven die in ‘Sterker door strijd’ terugkomen. De hoofdpersoon is een doorbijter, geeft niet op, blijft positief en uiteindelijk komt ze als een sterke vrouw uit de strijd tevoorschijn. De vrouw die je op de cover op de rug ziet krijgt een ‘gezicht’, een naam. Ze is van een anoniem persoon die in een vreemde stad terechtgekomen is iemand geworden in die stad, heeft haar plek gevonden.

Julie heeft een prettige, meeslepende stijl. Ze weet observaties op een mooie manier talig te maken. Zo kijkt ze naar de ‘Koopgoot’ en ziet “mannen in conservatieve mantels en pantalons slenteren in groepjes, pratend of happend in hun broodjes. Duiven vergaderden in groepjes”. Prachtig zijn de korte ‘anekdoten’ over bekende Rotterdammers uit het verleden, de kroegjes en bijzondere plekken in de stad (en niet alleen in Rotterdam). De vele rake, originele metaforen vallen op. Als de hoofdpersoon kwaad is denkt ze: “Met handschoenen waarin vlijmscherpe scheermesjes aan de buitenkant verwerkt zijn ga ik je fileren.”

Julie heeft bij dit boek zelfs een soundtrack gemaakt, met een aantal nummers van Nijmegenaar . Zoek op Spotify naar de soundtrack ‘Sterker door Strijd.’
Al met al een meer dan verrassend debuut. Hopelijk moeten we geen acht jaar wachten op een nieuwe roman van haar.