Ik lees gemiddeld één boek per week, het merendeel thrillers. Het gebeurt een enkele keer dat ik een boek niet uitlees omdat het mij niet kan boeien. Daarentegen gebeurt het ook af en toe dat je een boek leest dat je niet meer weglegt omdat het zo ontzettend mooi geschreven is. En die ervaring had ik met Een stil geloof in engelen. Elk woord is goed gekozen, iedere zin mooi en een aantal passages zijn van een ongekende taalkundige schoonheid (hulde aan de vertaler). Zoals bijvoorbeeld de passage waarin Joseph voor het eerst contact met Alex heeft op de Bijbelse manier. Het is zo beeldend dat het lijkt alsof het verhaal zich voor je ogen afspeelt. En afgezien van al deze lof is het ook nog een mooi en ontroerend verhaal.