Geen topper, maar ook geen tegenvaller

De Duitse kunstrestaurateur Robert Patati is in Amsterdam op bezoek bij zijn goede vriend Wolfgang Altenburg. Wolfgang is daar om op verzoek van het levensmiddelenconcern Duneko hun fotoarchief te restaureren. Als Wolfgang de Jaguar van de directeur van het bedrijf aan Robert wil laten zien (hij mag hier gebruik van maken), explodeert de wagen. Robert is getuige van deze aanslag waarbij Wolfgang omkomt.

Micky Spijker, vanuit Arnhem gedetacheerd bij de Amsterdamse politie, maakt deel uit van het onderzoeksteam dat geleid wordt door Tol Skieter. Daarbij worden ze geholpen door Robert. Tijdens hun onderzoek ontdekken ze dat Duneko niet brandschoon is en rijst steeds meer de twijfel of de aanslag wel op Wolfgang was gericht.

Het leugenarchief is een niet al te dik boek dat erg vlot leest. Met de explosie van de Jaguar en de daaruit voortvloeiende moord op Wolfgang Altenburg begint het boek veelbelovend en heeft het voldoende elementen in zich om er een spannend verhaal van te maken. Het vervolg maakt dit helaas niet waar, want de echte spanning waardoor je het boek 'verslindt' ontbreekt.

Technisch gezien is het een goed boek waarin ook een aantal actuele en minder actuele maatschappelijke problemen aan de kaak worden gesteld. Denk daarbij bijvoorbeeld aan de bio-industrie en de kolonisatie. Dat is een prima insteek voor een boek, maar op sommige momenten was het in Het leugenarchief net iets te veel van het goede.

Jammer is wel dat dit het tweede boek is waar Micky Spijker en Robert Patati een rol in spelen. In het boek Kunst zonder genade zullen hun karakters ongetwijfeld uitgebreider beschreven zijn, dus is het alleen al daarom aan te raden dat boek eerst te lezen. Desondanks is het geen probleem Het leugenarchief eerder te lezen, want de verhaallijnen staan los van elkaar.

Ondanks dat veelbelovende begin en de daarna ontbrekende echte spanning is het boek toch wel prettig leesbaar. Geen topper, maar zeker ook geen tegenvaller.