Niet mijn smaak

Dit is het eerste boek wat ik van deze schrijfster gelezen heb en ondanks alle jubelkreten op de achterkant van de cover en enthousiaste verhalen van vriendinnen kon dit boek mij niet bekoren..Xenia kon mijn aandacht niet bij het verhaal houden, ook al omdat gelijk in het begin zoveel nieuwe personen geïntroduceerd worden. Dat wordt dus zoeken hoe één en ander ook weer in elkaar zat en hoe de relatie onderling is..

Misdaadverslaggever Maja van Tijl is misdaadverslaggeefster met een eigen tv-programma.Dit personage weet Xenia goed neer te zetten dankzij haar ervaring in het televisiewereldje.Maja komt na een reis weer terug in eigen land en wordt gelijk geconfronteerd met de vermissing van het nichtje van haar beste vriendin Tina.

Uiteraard stort Maja zich in deze zaak en ontdekt dat er nog meer meisjes verdwenen zijn,jonge meisjes die allen iets gemeen hebben. Het verhaal kabbelt voort, er zit weinig spanning in, dat komt pas na ongeveer bladzijde 190.

Er zijn ook een paar dingen die ik onwaarschijnlijk vind, ik kan me niet voorstellen dat Maja een moeder gaat vertellen dat haar dochter dood is gevonden. Volgens mij wordt een slecht nieuws gesprek gevoerd door de recherche en een familierechercheur, niet door een misdaadverslaggeefster.

Wat mij ook onwaarschijnlijk voorkwam is de rol die haar zoon Bono in het verhaal speelt. Hij mag dingen doen met computers op het politiebureau waar een agent van op tilt zou slaan.

Op de achterkant van de cover wordt vermeld dat dit boek een verhaal bied vol moord, lust en gruwelijkheden en een choquerende ontknoping.

Ja, er word inderdaad gemoord in het verhaal, maar VOL moord? Lust ben ik ook niet echt tegengekomen , en ja als de ontknoping nadert komen er wat gruwelijkheden voor.

Gelukkig heeft de auteur niet voor een happy end gekozen, maar choquerend? Het spijt me, maar dit is het eerste maar ook het laatste boek wat ik van Xenia gelezen heb .

Maar smaak is heel persoonlijk, hopelijk zijn er nog genoeg lezers die wel van dit boek zullen smullen.