IJstijd door Maartje Wortel | Een Boek Review

Het orgineel van mijn review kan je vinden op mijn blog:
http://www.linda-linea-recta.nl/ijsti...

Een zeer herkenbaar geval van *luddevudde*, daar begint het boek mee. Ik voelde meteen sympathie voor de hoofdpersoon James Dillard. Maar al op pagina 21 bekruipt me het gevoel : Man! herpak jezelf, en zit niet zo te zeuren! Al kabbelend gaat het verhaal verder terwijl James zichzelf in zijn zelfmedelijden rondwentelt. Enige vorm van spanning is in het boek ver te zoeken.


Door het kijken naar beweging kun je beweging ervaren


Het zal voor de het grootste deel van de wereldbevolking wel fantastisch zijn als ze zich nergens zorgen over hoeven te maken, maar ik voel me er leeg en droevig door, want het is waar : er is ook niets waar ik me zorgen over zou moeten maken

James is een besluitloze, lege man. Opgegroeid in overdaad. Overdaad in alles behalve persoonlijke aandacht van zijn ouders. Ergens heb je met hem te doen, maar aan de andere kant bekruipt me de neiging om hem een schop onder zijn …. te verkopen.


Ik weet het ook niet met jou, zegt ze. Je bent een rare. Alsof je een verrassingei bent waar geen verrassing in zit

En toch houd het verhaal je vast, je blijft lezen omdat je wilt weten, …..