Waanzinnig goed verhaal!

Het etiket ‘Internationale bestsellerauteur’ kreeg de Engelse auteur Simon Beckett (1968) met zijn reeks misdaadromans over de Britse forensisch patholoog David Hunter. Sinds april 2011 is het echter stil rondom Becketts beroemde protagonist. Dit geldt niet voor Beckett zelf, want in 2012 verscheen de psychologische thriller Jacob is van mij en in mei jongstleden lag Klem  in de schappen, beide standalone thrillers.

Sean is een man op de vlucht. In een met bloed besmeurde auto en met een kilo cocaïne in de kofferbak heeft Sean Engeland verlaten en rijdt hij wanhopig door het Franse platteland. Zijn bestemming is onbekend, ook voor hemzelf. Bang dat hij wordt achtervolgd door de politie besluit hij de auto te verlaten en kiest hij voor een route door een afgelegen stuk bos. Zijn vlucht wordt abrupt onderbroken als hij in een wildklem stapt en zijn voet pijnlijk vast komt te zitten. Zijn redding komt pas de volgende dag, na een lange, uitputtende nacht; Mathilde, een vrouw die samen met haar zoontje Michel, zusje Gretchen en vader Arnoud in een nabijgelegen boerderij woont, bevrijdt hem en verzorgt hem in een zolderkamer van de boerderij. Langzaam herstelt Sean van zijn wonden en naarmate hij meer kan bewegen, helpt hij het gezin – onder leiding van de strenge, norse Arnoud – met wat klusjes aan de boerderij. Hoe meer Sean van de boerderijfamilie te weten komt, hoe mysterieuzer het wordt. Er hangt een lugubere sfeer, de gezinsleden laten niets tot weinig los over hun situatie en de bewoners van het naastgelegen dorp blijken een grondige haat jegens de familie te hebben. Dan komt Sean te oren dat de vorige klusjesman spoorloos is verdwenen. Vertwijfeld blijft Sean op de boerderij werken en wonen, maar zijn angst voor de verontrustende geheimen van de stugge Arnoud wordt met de dag groter. Wat heeft het gezin te verbergen? Wat is er met de vorige klusser gebeurd? En met welke reden is het erf hermetisch afgesloten en omringd met wildklemmen?

Klem  is een misdaadthriller zonder te weten welke misdaad er is begaan. Evenmin is bekend wie de dader is, want van zowel Sean als het gezin op de boerderij is het moeilijk te zeggen wie goed of slecht is. De personages en hun onderlinge relaties zijn vakkundig uitgewerkt. Waar de timide Mathilde een behulpzame en zorgzame vrouw blijkt te zijn, is jongste dochter Gretchen een verleidster en een ware pestkop. Heer des huizes Arnoud spant de kroon, want met zijn gesloten karakter, hardhandige uitvallen en grove tirades boezemt hij ook de lezer enige angst in. Niet alleen Sean moet het ontgelden, want ook beide vrouwen zijn vaak slachtoffer van Arnouds uitspattingen. Maar beide vrouwen lijken de geheimen van hun vader te kennen en zijn diens opwellingen gewend. Grote vraag blijft wat deze zonderlinge familie te verbergen heeft en hoe (en waarom) zij weten samen te leven zonder enig contact met de buitenwereld. Het antwoord blijft lang uit, maar overrompelt de lezer volkomen…

Beckett kent de ingrediënten van een goede thriller en bouwt de onderhuidse spanning nauwkeurig op. De plot wordt stukje bij beetje prijsgegeven. De verhaallijn op de boerderij wordt afgewisseld met flashbacks uit het verleden van ik-persoon Sean. Gaandeweg komen we te weten wat Sean in Frankrijk doet en waarom hij op de vlucht is. Is hij een wanhopige man die door boze bedoelingen wordt achtervolgd of heeft hij meer op zijn kerfstok dan wij denken?

De daadwerkelijke ontknoping zal voor ongeduldige lezers lang op zich laten wachten. Maar diegene die voortijdig zijn handen van zijn oren heeft gehaald om te zien waar de climax blijft, zal des te harder getroffen worden door de zinderende explosie van het verhaal. De ene verrassing volgt op de andere, waardoor je als lezer nauwelijks de tijd wordt gegund om bij te komen van de vorige onthulling. Eenmaal de laatste bladzijde omgeslagen, denk je maar aan één ding: wat heeft die Simon Beckett ons weer een waanzinnig verhaal geschonken.