Ook voor ongelovige mensen een mooi verhaal.

Het boek Retour Rantepao gaat over een zendelingengezin dat uitgezonden geweest is naar Indonesië maar door een dramatische gebeurtenis weer terug naar Nederland is gekomen Hier kampen de gezinsleden jaren later nog steeds, ieder op hun eigen manier, met het verwerken van het trauma . Ine, de moeder, is nog steeds depressief en durft niet meer aan de periode in Rantepao terug te denken, waardoor het haar niet lukt de gebeurtenissen en ervaringen een plek te geven. Wouter, de vader zoekt verklaringen in zijn geloof,waarin hij een rotsvast vertrouwen heeft en is heel beschermend naar zijn vrouw Ine . Mirjam, de dochter heeft bindingsangst en worstelt met gevoelens van heimwee en zich niet thuis voelen in zowel Nederland als Indonesië . Als blijkt dat zij zwanger is van haar vriend Jeroen, die ze een half jaar kent , moet ze hierover een beslissing nemen. Mirjam gaat terug naar Rantepao om afscheid te nemen van Firman die ook uitgezonden zal worden. Firman is een jongen waarmee Mirjam in Rantepao is opgegroeid en voor wie zij veel liefde voelt.
Het boek is ingedeeld in hoofdstukken met of Mirjam of Wouter als hoofdpersoon en het verhaal wordt dan vanuit hun beleving verteld. Er zitten stukken tussen die spelen in de tijd in Rantepao en dat wordt dan duidelijk aangeduid met het jaartal waarin dit zich speelt. Heel duidelijk wordt het verschil in culturen en gebruiken van Indonesië ten opzicht van het zendelingenwerk. Ook de reis die Mirjam nu maakt beleef je gewoon mee. Het landschap wordt mooi omschreven. Alsof je er zelf loopt, ruikt en proeft. Hoewel het hele boek draait om het geloof in God, is dit geen belemmering om het mooi te vinden als je niet gelovig bent. Tijdens de reis van Mirjam naar Indonesië valt er, voor iedereen van het gezin, dingen op hun plek en leren ze los te laten en liefde toe te laten.