Ringer houdt de lezer in zijn greep

“Soms is van elkaar houden gewoon niet genoeg” schrijft Juul Abbing in haar debuut Ringer dat ze uitgaf via De boekenmakersbende. Ringer, de hoofdpersoon, staat symbool voor Abbings geliefde en de geliefde van haar redacteur, beiden broers van een verkrachtingsslachtoffer. Door in Ringer een thrillerachtig verhaal te combineren met blogs en herinneringen van Maria, weet Abbing de lezer te boeien en tegelijkertijd in verwarring achter te laten. Ringer wordt daarmee een verhaal dat in je hoofd blijft spoken.

Het boek bevat verschillende verhalen. Het eerste verhaal beslaat een fase uit het leven van Machteld en haar vriend Herre. Machteld heeft haar vriend geprobeerd te wurgen met een kussen. Het moment waarop de lezer kennis met haar maakt, zit ze in de rechtszaal en wacht ze haar proces, de kussensloopzaak, af. Machteld probeert het ware verhaal achter de ogenschijnlijk ordinaire moordpoging uit te leggen. Tegelijkertijd komt de relatie tussen Ringer en Maria aan bod. Ringer is de broer van een verkrachtingsslachtoffer en in zijn huidige relatie gaat van alles mis. Maria beschuldigt hem van het feit dat hij zich vereenzelvigt met de verkrachter en hij beschuldigt Maria van vreemdgaan. Wie heeft er gelijk? Ligt de waarheid ergens in het midden?

Ringer valt niet alleen op vanwege de boeiende thematiek. De opbouw van het verhaal vergt de nodige concentratie. De kussensloopzaak wordt steeds onderbroken door verschillende verhalen. De lezer maakt kennis met een jongen die een meisje -naar eigen zeggen- verkracht, leest de blogs van Maria over haar leven met Ringer, maakt een ruzie tussen Maria en Ringer mee en krijgt een mail van Juul naar Roos onder ogen. Waar de kussensloopzaak enige houvast biedt in de vorm van een lopend verhaal, zorgen de overige delen voor onduidelijkheid. Tegelijkertijd bieden ze ook stof tot nadenken. Wat hebben de stukken met elkaar te maken? Wat is de link met de kussensloopzaak? Waarom handelen alle personages zo opvallend?

Ook de fragmentarische opbouw binnen de verhalen zorgt ervoor dat Ringer een opvallend boek is. Abbing maakt een goede keuze door veel verschillende personages aan het woord te laten tijdens de kussensloopzaak. Niet alleen Machteld of Herre krijgt een stem, ook de rechter, de journalist, de advocate, een vriendin van Machteld en vele anderen mogen hun verhaal doen. Daarbij komt commentaar van buitenaf. Via zinnen als “Maar laten we luisteren naar wat ze zegt” trekt de schrijfster de lezer uit het verhaal en zorgt ze voor overzicht. Helaas voegt Abbing veel onnodige elementen toe aan het verhaal. Dit zorgt ervoor dat de lezer niet goed weet waar hij welke informatie moet plaatsen. Alle passages over de liefdesperikelen van de advocaten, de journalisten en de rechters vormen een bron van verwarring. Daarbij introduceert Abbing ook Marcel P, een misdadiger. Echter, deze misdadiger laat ze verder in het verhaal nauwelijks terugkomen. Wat moet de lezer met hem?

Abbing roept met haar verhaal tegenstrijdige gevoelens op. Hoe kan Herre van Machteld houden terwijl ze hem heeft geprobeerd te wurgen? Waarom reageert Ringer wantrouwend naar Maria? Door Herre, “Ik was blij, omdat ik toen, ook onder invloed van die pil, nog dacht dat het feit dat ze me probeerde te doden, betekende dat ze echt van me hield”, maar ook Ringer aan het woord te laten geeft ze de mannen een stem en creëert ze begrip bij de lezer. Door de onafgemaakte verhalen blijven de mannen echter ongrijpbaar. Daarmee raakt Abbing de echte wereld, maar verzaakt ze in het creëren van empathie.

Juul Abbing roept met Ringer veel vragen op en ze beantwoordt ze niet allemaal. Het tastbare verhaal van de kussensloopzaak zorgt voor een welkome afwisseling met de diepgaande andere verhaallijnen van onder andere Maria. Door de fragmentarische opbouw en de overbodige verhaalelementen schept de debutante onduidelijkheid. Toch weet ze de thematiek in Ringer op een bijzondere wijze uit te diepen. “Maar begrijpt ze dan niet dat ik haar geweld aandoe?” Ze geeft broers van verkrachtingsslachtoffers een stem, op een gewaagde manier.