Puik thrillerdebuut

Adam LeBor is een onderzoeksjournalist die onder meer schrijft voor The Times en The New York Times. Hij schreef 8 boeken waarvan zijn boek over Madoff en diens miljardenfraude misschien wel de bekendste is. Vanaf 1991 werkt Lebor als buitenlandcorrespondent. Hij versloeg de oorlog in de Balkan en maakte uitgebreid studie van de val van het communisme.
Het Boedapest protocol is zijn debuut als thrillerauteur. Adam Lebor kiest voor een klassiek genre: de politieke thriller. Het verhaal speelt in Boedapest, LeBors huidige woonplaats. Het jaartal is onduidelijk, maar de lezer weet onmiddellijk dat we niet ver van het heden zitten. De Europese Unie maakt zich op voor de eerste gekozen president. Een Hongaarse politicus gooit hoge ogen. Hoofdpersoon Alex Farkas, evenals Adam Lebor buitenlandcorrespondent, heeft andere zorgen. Zijn grootvader Miklos is op brute wijze vermoord. Alex ontdekt een geheim document waarin zijn grootvader hem deelgenoot maakt van wat hij in 1944 met eigen ogen heeft aanschouwd: een complot waarin de nazi’s na een verloren Tweede Wereldoorlog alsnog de macht willen grijpen. In hun plan speelt één gemeenschappelijke munt voor Europa een cruciale rol. Alex belandt in een kat-en-muisspel met een nietsontziende duistere tegenstander.
Adam LeBor heeft goed gekeken naar collega-auteurs als Ludlum en LeCarré. Het Boedapest protocol is een degelijk debuut met alle samenzweringselementen die van een politieke thriller een spannend boek kunnen maken. Tegelijkertijd gunt de schrijver ons een kritische blik op onze huidige tijd. De gewetenloze financiële sector, xenofobie en de jacht op minderheden – in dit geval de Roma – de vrolijke erop los experimenterende farmaceutische industrie, het komt allemaal aan bod. En geheel uit de duim gezogen is het niet eens. Aan het eind van Het Boedapest protocol komt de journalist/schrijver met een aantal bijlagen waarmee hij zijn verhalen onderbouwt. Sterilisatie van Roma-vrouwen, een document waaruit blijkt dat de nazi’s plannen smeden voor na 1945. Een slimme zet van LeBor, waarmee hij de lezer met een onrustig gevoel achterlaat.
Adam Lebor schrijft zoals je van een gelouterde journalist mag verwachten: helder en zonder opsmuk. Zijn personages kunnen echter nog wel wat psychologische onderbouwing gebruiken. Verder staan er net iets te veel plot-driven passages in, waardoor het boek soms een wat schematische indruk maakt. Maar Adam LeBor levert een puik debuut af en is geen eendagsvlieg. Iets wat de vele vertalingen van zijn debuut alleen maar onderstrepen. Mijn advies: in de gaten houden die man.