Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Niet weg te leggen!

Patrice van Trigt 27 november 2014
Het leven kan zo mooi zijn. Geld in overvloed, een mooi groot huis wat volledig in stijl is ingericht, drie gezonde kinderen, leuke man met een interessante baan. Het kan niet op voor Selina Bushfield, 51 jaar en al bijna 30 jaar samen met Simon. Uiterlijk vertoon is ontzettend belangrijk voor haar en het feit dat haar man voor langere periodes in het buitenland werkzaam is als projectmanager in Dubai en Saoedi-Arabië maakt het alleen maar interessanter om mee te pochen. Leesclubs, cricket, vrijwilligerswerk en natuurlijk het uren kunnen shoppen. Nee, Selina heeft het goed voor elkaar en ze redt zich meer dan prima. Ten minste dat denkt ze dan toch.

Het leven valt niet mee sinds ze weer in Londen wonen. Samen met 16 jarige Sadie heeft ze het niet gemakkelijk. Lottie geeft niets om uiterlijk vertoon, ze is mooi van zichzelf, een beetje alternatief, een kunstenaarstype. Ze is al heel lang samen met de flink wat oudere Simon en het stel is tevreden met wat ze hebben. Al moet Lottie tegenwoordig wel in een hotel werken om een extraatje bij te verdienen want het salaris wat haar man mee naar huis neemt is niet voldoende, ook al is hij veel van huis en in het buitenland. Ze moeten de eindjes letterlijk aan elkaar knopen. Nee, de tijd van luxe en overdaad die ze hadden toen ze nog in Dubai woonden is voorbij en het is wennen dat ze hem nóg minder ziet dan voorheen. Maar ach, het hoort er nu eenmaal bij als je man in het buitenland werkt. Ondanks alles is ze gelukkig. Althans dat denkt ze dan toch.

Wanneer het bericht komt dat Selina’s man is gevonden in de Theems, dat hij waarschijnlijk is verdronken, is het even heel onwerkelijk. In de Theems? Nee, dat kan niet. Hij is toch in Dubai? Dan blijkt dat het toch echt om haar eigen man gaat. Vol ongeloof en twijfel ondergaat ze de gehele situatie. Ze is niet verdrietig omdat ze niet alleen wil zijn. Nee, ze is verdrietig want nu is ze weduwe! Samen met haar kinderen treft ze, schijnbaar heel kalm, de maatregelen voor de uitvaart.

Een oude vriend belt Lottie om haar te condoleren met het verlies van haar man. Ze slaat achterover en beseft nauwelijks wat ze hoort. Er moet sprake zijn van een vergissing! Simon zit in Dubai en hoezo staat dit in de krant, waarom weet zij daar niets van? Overmand door verdriet en vol vragen treft zij maatregelen om naar de uitvaart van haar man te gaan, schijnbaar als 'gast'. Tot ieders verbazing is daar de confrontatie tussen de twee vrouwen, twee weduwen, twee mevrouwen Bushfield. Oog in oog tegenover elkaar, vol ongeloof van wat zij zien, horen en voelen. "Kan er nog iets ergers gebeuren wanneer het allerergste al is gebeurd?"

Vier delen lang word je als lezer meegezogen in de rollercoaster vol emoties die Lottie en Selina ondergaan. Lijdzaam leef je met ze mee. Eerst is daar de ontkenningsfase. ‘Het zal toch niet waar zijn?’, ‘wie is ‘zij’?, ‘dit kan toch allemaal niet?’, ‘er is vast sprake van een vergissing’, ‘ hoe kan dit nou? Dan volgt een enorme uitbarsting van woede; ‘zij is de schuldige’, ‘zij heeft hem van me afgepikt’, ‘wie denkt zij wel niet die ze is!’, ‘hij zou me dat nooit aandoen’. Prachtig en beeldend neergezet, je zou er haast zelf boos van worden. Wanneer de meest heftige periode na de uitvaart achter de rug lijkt te zijn komen de twee vrouwen er achter dat ze, ondanks dat ze heel verschillend zijn, meer met elkaar gemeen hebben dan ze lief is. Vol ongeloof ondergaan de twee, ieder met hun eigen gezin, de zoektocht naar antwoorden. Wie was hun man nu eigenlijk, hoe lang heeft hij tegen ze gelogen? Des te meer ze te weten komen, wordt het ook steeds meer complex. Dingen kloppen niet, de zaken staan er zo vreselijk anders voor dan gedacht. Er wordt een beerput aan ellende opengetrokken waardoor de vrouwen min of meer gedwongen, met elkaar zullen moeten gaan onderhandelen. Beide dreigen anders alles kwijt te raken. Het is allemaal wel heel erg veel. Om depressief van te worden!

De manier waarop deze nachtmerrie, want dat is het gewoon, wordt neergezet is subliem! Niet eerder heb ik op deze manier medeleven gevoeld voor twee vrouwen in een verhaal. Wat triest! En tegelijk ook heel tegenstrijdig, want wat is het met tijden lachwekkend, ronduit hilarisch! De auteur heeft een manier gevonden dit boek te schrijven dat met een lach en een traan gelezen kan worden. Er is sprake van een perfecte uitdieping van de emoties bij beide vrouwen zonder de mensen en lopende zaken er omheen uit het oog te verliezen. Zo krijg je niet alleen een goed beeld van wat het met Lottie en Selina doet maar ook met hun kinderen en familie.
“Als het niet zo triest zou zijn, zou ik er om moeten lachen.” Toepasselijker kan dit boek niet omschreven worden. Het is een fantastisch boek met een vreselijk thema. De cover spreekt me echter totaal niet aan, ondanks de knallende kleuren en de duidelijke symboliek. Gelukkig gaat het uiteindelijk om de inhoud en die is in een lekker tempo geschreven dat maar blijft boeien, je wilt weten hoe het met de vrouwen verder gaat. De hoofdstukken wisselen elkaar in rap tempo af, en deze zijn weer onderverdeeld tussen Selina en Lottie. Selina vertelt haar verhaal in de ‘ik’- persoon. Het geheel past naadloos in elkaar, er is niets teveel aan informatie en er zijn ook geen rare vertalingen naar boven gekomen. Het is gewoon een lekker, goed en intrigerend boek. Toch zijn er twee hoofdstukken die echt te langdradig zijn. Die het gevoel geven dat de desbetreffende fase in herhaling blijft vallen. Maar omdat het leestempo hoog ligt, ben je daar ook weer zo doorheen. Je wilt tenslotte maar één ding en dat is weten hoe dit verder gaat, hoe gaan die twee vrouwen dit te boven komen? Het is een waanzinnig goed geschreven roman. Dit boek heeft wel een nadeel. Tijdens het lezen ben je gegarandeerd tijdelijk onbereikbaar voor de buitenwereld, wegleggen is geen optie. Lezen dus!

4,5 sterren

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Patrice van Trigt