Intelligente thriller met diepgang

Je moet er even voor gaan zitten, want De Parousiaan is geen boek dat je tussen neus en lippen door leest. Het is een redelijk ingewikkeld verhaal en het vergt even tijd om alle romanfiguren te leren kennen. Voor mij geen probleem want toen ik begon, was ik meteen verkocht door de soepele schrijfstijl, de levensechte personages en de intrigerende inhoud.
Dat Hans Willink journalist en fotograaf is zie je beslist terug in het boek. Voor het zeer originele verhaal, gebaseerd op een eeuwenoud historisch gegeven, de verbanning van Dante Alighieri die de ‘Divina Commedia’ schreef, heeft hij ongetwijfeld veel research moeten doen. En in de kleurrijke beschrijvingen waarmee hij de stad Florence tot leven wekt, zien we Willinks oog voor detail. Maar Willink is ook schrijver, en wat voor één!
Schijnbaar moeiteloos weeft hij de verschillende verhaallijnen tot een imposant wandtapijt waar hij de lezer, hoofdstuk voor hoofdstuk, telkens nieuwe elementen in laat ontdekken. Het echtpaar Milt en Agnes Keynes zijn zo aimabel en levensecht dat je het gevoel hebt ze al jaren te kennen. Ik had bijna de neiging ze te waarschuwen en te beschermen, als ze weer eens op een gevaarlijke situatie afstevenden. Langzaam nadert de ontknoping en net als je denkt te snappen hoe het in elkaar zit, verrast Willink ons met een juweeltje van een plotwending. Op bladzijde 275 zegt Durante Portinari, ook wel Il Docente genoemd: “De mens is praktisch en gelooft alleen wat hij zelf waarneemt. Maar neem van mij aan dat niet alles lijkt wat het is en niet alles is wat het lijkt.” En zo is het. Want deze romantische thriller biedt zoveel meer dan alleen spanning en sensatie. Het gaat over de essentie van het leven: Onderlinge verbondenheid en onvoorwaardelijke liefde; liefde voor elkaar en voor het leven.