Lezersrecensie
Vijf sterren voor een bijzondere verhalenbundel!
27 september 2014
De schrijver
De derde persoon is het derde boek van schrijver Thomas Heerma van Voss (1990). Ik kwam op internet een artikel tegen: “De boekenkast van…..” (klik) en daarin vertelde de schrijver van welk boek hij het meest geleerd heeft: “misschien heeft Nooit meer slapen van Willem Frederik Hermans mij het meest bijgebracht omdat dat het eerste ‘serieuze’ boek was dat ik las, en omdat ik als 16-jarige wellicht makkelijker beïnvloedbaar was dan als 21-jarige.”
Het boek en mijn mening
De derde persoon is een verhalenbundel met zeven verhalen, het is een bundel waarin de verhalen gemiddeld 20 tot 30 pagina’s beslaan en hierdoor is er voldoende ruimte voor elk verhaal en die ruimte heeft Heerma van Voss uitermate goed gebruikt, geen enkele scene is overbodig, geen pagina is onbenut gelaten. En dat laatste vind ik prettig, vooral omdat de verhalen op deze manier goed tot hun recht komen.
Observeren lijkt het thema van dit boek te zijn maar er is tevens een bepaalde soort doelloosheid die door de pagina’s heen sijpelt. Doelloosheid in de vorm van een student die urenlang een massagesalon bekijkt vanuit zijn kamer aan de overkant van de straat, hij observeert de bezoekers en de medewerkers tot in de finesse en bouwt er vervolgens scenes omheen, de spelers hoeven hier geen auditie voor te doen bij de student, hij vouwt het moeiteloos om hen heen en creëert daarmee een nieuwe wereld.
Het lijkt alsof het de schrijver totaal geen moeite heeft gekost om tot een verhaal als De Massagesalon te komen, alsof hijzelf jarenlang een soortgelijk pand heeft geobserveerd en diverse filmscripts hierover geschreven heeft. Daar waar de anderen stoppen, gaat Heerma van Voss verder, geen enkel mens zou een poging doen om de prijslijst van de salon te lezen, op wat voor manier dan ook, toch zorgt de schrijver ervoor dat de hoofdpersoon dit wel doet en dat maakt dit verhaal sterk, zeer sterk, het nutteloze nuttig maken.
In een ander verhaal “De Monoloog”, vlucht de hoofdpersoon (Tom) weg uit zijn stad, weg van zijn vriendin naar iemand (Pieter) die hij slechts online kent via een website waar men filmrecensies plaatst. Tom vindt deze persoon intrigerend en ondanks dat zij al jaren met elkaar chatten via de website zijn het compleet vreemden voor elkaar. Het lijkt alsof Pieter daar totaal geen problemen mee heeft en hij trekt Tom volledig zijn leven in, terwijl Tom hier voor mijn gevoel totaal geen behoefte aan lijkt te hebben. Tom vluchtte, maar wel van de regen in de drup….
Lees verder op mijn boekenblog: klik
De derde persoon is het derde boek van schrijver Thomas Heerma van Voss (1990). Ik kwam op internet een artikel tegen: “De boekenkast van…..” (klik) en daarin vertelde de schrijver van welk boek hij het meest geleerd heeft: “misschien heeft Nooit meer slapen van Willem Frederik Hermans mij het meest bijgebracht omdat dat het eerste ‘serieuze’ boek was dat ik las, en omdat ik als 16-jarige wellicht makkelijker beïnvloedbaar was dan als 21-jarige.”
Het boek en mijn mening
De derde persoon is een verhalenbundel met zeven verhalen, het is een bundel waarin de verhalen gemiddeld 20 tot 30 pagina’s beslaan en hierdoor is er voldoende ruimte voor elk verhaal en die ruimte heeft Heerma van Voss uitermate goed gebruikt, geen enkele scene is overbodig, geen pagina is onbenut gelaten. En dat laatste vind ik prettig, vooral omdat de verhalen op deze manier goed tot hun recht komen.
Observeren lijkt het thema van dit boek te zijn maar er is tevens een bepaalde soort doelloosheid die door de pagina’s heen sijpelt. Doelloosheid in de vorm van een student die urenlang een massagesalon bekijkt vanuit zijn kamer aan de overkant van de straat, hij observeert de bezoekers en de medewerkers tot in de finesse en bouwt er vervolgens scenes omheen, de spelers hoeven hier geen auditie voor te doen bij de student, hij vouwt het moeiteloos om hen heen en creëert daarmee een nieuwe wereld.
Het lijkt alsof het de schrijver totaal geen moeite heeft gekost om tot een verhaal als De Massagesalon te komen, alsof hijzelf jarenlang een soortgelijk pand heeft geobserveerd en diverse filmscripts hierover geschreven heeft. Daar waar de anderen stoppen, gaat Heerma van Voss verder, geen enkel mens zou een poging doen om de prijslijst van de salon te lezen, op wat voor manier dan ook, toch zorgt de schrijver ervoor dat de hoofdpersoon dit wel doet en dat maakt dit verhaal sterk, zeer sterk, het nutteloze nuttig maken.
In een ander verhaal “De Monoloog”, vlucht de hoofdpersoon (Tom) weg uit zijn stad, weg van zijn vriendin naar iemand (Pieter) die hij slechts online kent via een website waar men filmrecensies plaatst. Tom vindt deze persoon intrigerend en ondanks dat zij al jaren met elkaar chatten via de website zijn het compleet vreemden voor elkaar. Het lijkt alsof Pieter daar totaal geen problemen mee heeft en hij trekt Tom volledig zijn leven in, terwijl Tom hier voor mijn gevoel totaal geen behoefte aan lijkt te hebben. Tom vluchtte, maar wel van de regen in de drup….
Lees verder op mijn boekenblog: klik
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
