De wortels van het kwaad, boeiend, spannend en soms ook gruwelijk

Het boek is het tweede deel in een trilogie over politiecommissaris Michele Balistreri.
Het eerste deel van deze trilogie heet Jij bent het kwaad en speelt zich voornamelijk af in de jaren 1982 en 2005/2006.
Dit deel daarentegen gaat helemaal terug in de tijd naar de jeugd van Michele Balistreri, ook wel Mike genoemd. Ondanks dat dit een trilogie is zijn in mijn ogen beide delen ( Jij bent het kwaad en de Wortels van het kwaad ) afzonderlijk en in willekeurige volgorde te lezen.

Het boek is opgedeeld in 3 delen, het eerste deel speelt zich af in de tienerjaren van Mike, van 1962 tot 1970. Daarna komt een intermezzo wat maar 1 pagina is maar waarin de sprong van tijd gemaakt wordt van 1970 tot 1982, waarna het boek verder gaat in het jaar 1982.
De tienerjaren van Michele Balistreri spelen zich af in Libië, Tripoli om precies te zijn. Zijn familie is daar al jaren woonachtig in de luxe villa gebouwd door Michele’s vader, Salvatori Balistreri. Daarnaast staat een identieke villa, deze wordt bewoond door de Amerikaanse familie Hunt.
Het landgoed waarop deze villa’s staan is van de opa van Michele. Hij heeft ook de bijbehorende olijfboomgaard vanaf de eerste kleine boompjes laten opbloeien tot een mooie en succesvolle boomgaard.
Dit stuk van het boek gaat vooral over de politieke omstandigheden in Tripoli, hoe de jonge fascistische Mike omgaat met de totaal verschillende idealen van zijn vader. Doordat Mike totale bescherming krijgt door de belangrijke politieke status van zijn vader kan hij alles ongestraft doen, alles dus…..
In deze jaren wordt de familie Balistreri opgeschrikt door de moord op de jonge bediende Nadia Al Bakri, een moslim meisje wat opgroeit op het landgoed van de familie en daar woont met haar broers Farid, Salim, Karim en Ahmed en hun vader Mohammed en twee moeders.
Als dan de moeder van Michele op raadselachtige wijze overlijd is het voor de jonge Michele duidelijk, hij en zijn vader staan lijnrecht tegenover elkaar.
Dit deel van het boek vind ik ontzettend spannend en soms ook luguber, maar tegelijkertijd ook moeilijk omdat er veel politiek naar boven komt, en je goed moet opletten hoe de verschillende idealen zich ontwikkelen, en op welke manier deze tegenover elkaar komen te staan. De omgeving van de woningen, het centrum van Tripoli wordt nauwkeurig en mooi beschreven, zeker met de getekende plattegronden vooraan in het boek.

Het tweede deel speelt zich af in Rome, vanaf 1982 is Michele Balistreri daar werkzaam als politiecommissaris met een beetje hulp van zijn grote broer Alberto.
Hij leert daar zijn beste vriend Angelo Dioguardi kennen en samen zijn ze totaal verschillend maar toch ook onafscheidelijk. Door zijn verleden is Michele vaak bevooroordeeld en komt hij gevoelloos over naar de buitenwereld. Ik denk dat dit zijn karakter ten goede komt, maar naar mate het boek vordert merk je dat hij ook zich meer gaat invoelen in de mensen in zijn omgeving.
De belangrijkste opdracht die hij gekregen heeft is het in de gaten houden en beschermen van de dochter van zijn voormalige chef Teodori. Deze Claudia heeft zelf ook een missie en heeft totaal geen zin in bemoeienis van die vervelende bevooroordeelde Michele. Als ook in Rome een meisje wordt vermoord, moet Michele terug graven in zijn jeugd en op zoek naar De wortels van het kwaad.

Dit deel speelt zich af in het Italië van de jaren 80. Ook hier wordt de omgeving weer prachtig beschreven en waan je je zelf in Rome. Dit deel grijpt ook vaak terug naar het eerste deel van dit boek en sommige karakters komen ook weer terug.
Het verhaal is erg boeiend, realistisch en spannend geschreven. Je merkt dat de schrijver hoog opgeleid is door zijn zinsopbouw en gebruik van politieke termen. Dit maakte voor mij het lezen niet minder leuk. Soms moest ik wel een woordenboek/Google raadplegen voor sommige woorden maar ik stoor me daar niet aan. Ik vind het juist leuk om zo mijn woordenschat en algemene kennis aan te vullen.
Het is geen boek wat je ter ontspanning leest zonder je aandacht er echt bij te moeten houden maar volgens mij is dat bij geen enkele thriller het geval.
Ik raad het boek zeker aan, maar wel aan de gevorderde lezer, en een lezer die niet terugschrikt van een dikke pil met veel maar zeer interessante politieke kwesties.