Jan Cremer debuteerde in 1964 met zijn roman Ik Jan Cremer. In de autobiografische schelmenroman vertelt de schrijver over zijn woelige leven. De roman zorgde voor veel commotie, er werden zelfs Kamervragen over gesteld en het boek werd fascistisch genoemd. Ik Jan Cremer Tweede Boek werd echter ook een wereldwijd succes, evenals Ik Jan Cremer Derde Boek. In dit derde boek doet de schrijver eerlijk, rauw en openhartig verslag van de keerzijde van het grootste succes van de Nederlandse literatuur in de zestiger jaren. In 1967 ontving Cremer de Prozaprijs.