Rosemarijn Milo dacht aanvankelijk dat zij celliste zou worden maar ging na haar conservatoriumopleiding rechten studeren. Zij werd advocaat en rechter. Tegen het einde van haar juridische loopbaan is ze definitief in Frankrijk gaan wonen, waar ze nog een aantal jaren heeft gewerkt als juridisch vertaalster. Zij had haar hele leven al geschreven maar nu is ze gaan publiceren. Zo heeft zij in 2012 'Brieven uit La Dominance' gepubliceerd (een verzamelingen korte impressies over, onder andere, het leven in Frankrijk en de geschiedenis en architectuur van haar woonplaats Metz) en in 2019 'Een vervlogen droom - verslag van een te kort leven', het gefingeerde verhaal in briefvorm van haar al op 26-jarige leeftijd overleden en dus onbekende grootmoeder . Na de geschiedenis van haar grootmoeder verscheen in 2020 'Het hoge woord - vijf vrouwen en een familiegeheim, de levensgeschiedenis van haar grootvader, de altijd rouwende Karel Hamer, die vertelt over zijn grote liefde, zijn huwelijk en de dood van zijn eerste echtgenote. In augustus 2021 verscheen het derde deel van het familie-drieluik. 'Eén jaar uit het leven van P.M.C.J.S. - Jaar van honger en muziek', is het in dagboekvorm geschreven verslag van het meest dramatische jaar uit het leven van de moeder van de schrijfster, Marthje Hamer, dochter van Karel Hamer en de zo jong overleden Guusje Maes. In maart 2022 verscheen vervolgens 'Hopeloos verliefd op Frankrijk!', een serie korte verhalen over geschiedenis, cultuur, politiek, en wat verder ter tafel komt. Nog geen maand later werd er weer een roman van haar hand gepubliceerd, geen biografie ditmaal, maar een (bijna) helemaal gefingeerde geschiedenis. Het boek beschrijft de keuzes van vier jonge mensen die hun leven anders willen inrichten dan van hen verwacht wordt, maar de zo verlangde rust niet vinden. Ze worden stuk voor stuk door hun verleden ingehaald; niet zo maar een verleden… Op 10 januari 2024 verscheen het autobiografische 'Rollenspel - Herinneringen uit een doolhof'.