Dorothy Allison (1949) is geboren in Greenville, South Carolina Ze is een feministische romanschrijfster, essayiste en dichteres en lid van de Fellowship of Southern Writers. Haar werk behandelt de thema's van de klassenstrijd, seksueel misbruik, kindermishandeling, feminisme en lesbische liefde. Met haar proza gaf ze een stem aan een grotendeels genegeerd deel van de Amerikaanse samenleving, "the poor white trash" van het Amerikaanse Zuiden. Dorothy Allison beschrijft de matrifocale milieu van white trash met zoveel subtiliteit en vanzelfsprekendheid, met zo'n aangenaam gebrek aan ironie en superioriteit dat ze al na twee romans haar naam heeft gevestigd als een van de nieuwe zuidelijke storytellers. Haar schrijfstijl wisselt momenten van niet-storende alledaagsheid af met intens beeldende pijnscheuten.

In 1983 verscheen haar eerste boek, The Women Who Hate Me, een gedichtenbundel. Met haar in 1988 gepubliceerde collectie korte verhalen Trash won ze twee Lambda Awards. Dorothy Allison werd vooral bekend als de auteur van Bastard out of Carolina, een roman over kindermisbruik in een blank arbeidersgezin in South Carolina in de jaren 1950, waarmee ze de National Book Award van 1992 won. De roman is losjes gebaseerd op haar eigen ervaring van misbruik door haar stiefvader. Bastard out of Carolina werd in 1996 verfilmd, net als haar tweede roman, Cavedweller in 2004.