Blogpost:
Het zilveren meisje
Papier vs. E-reader: de eewige strijd.
Nou ja, ik begrijp wel dat deze tijd vraagt om technische, lees: elektronische maatregelen,
maar ik ben, in de strijd tussen e-readers en het fysieke, papieren boek, denk ik toch nog echt voor de papieren versie. En dat terwijl ik nog net onder de dertig ben.. Waarom?
Bijvoorbeeld omdat ik het gevoel van het papier, waarvan natuurlijk verschillende soorten bestaan,
dat vind ik zo prettig. Je raakt het echt aan, het is echt jouw vinger die de bladzijdes aan kan raken.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de heerlijke geur van boeken, zowel oude als nieuwe.
De geur van een verse druk, dat heb ik altijd gehad, dat ik dat zo heerlijk vind, maar de geur van het oude boek draagt stilzwijgend een hele geschiedenis in zich. En een e-reader ruikt gewoon heel erg nergens naar. En ook wanneer je je leesvorderingen volgt, kan je bij het fysieke boek heel duidelijk zien hoe ver je al bent, dat heb je bij een ebook niet. En het dichtslaan? Vooral wanneer je het boek uit hebt? Dat is bij een ereader een stuk minder bevredigend. Bovendien raakt van het fysieke boek de accu nooit leeg..
Dus ja, ik ben voor het fysieke, ouderwetse, papieren boek. Dat ook nog eens een oorstrelend geluid maakt. Het is denk ik meer het échte contact, het huid-op-papier. Zo hebben de mensen van mijn generatie en ouder, ook nog wel een tiental jaar ervoor, immers ook leren lezen. Ik ben geen voorstander van de Ipads, hoewel ik er zelf natuurlijk ook wel een heb, maar dat de jeugd, zelfs de peuters van nu al met deze electronica opgroeien, dat knaagt bij mij een beetje. Misschien zou ik meer mee moeten gaan met mijn tijd,
maar nee, ik ben hier gewoon heel principieel in, en doe dat slechts tot op bepaalde hoogte.
In de strijd tussen toekomst en oorsprong, neig ik dus eerder aan de kant te staan van ‘hoe het ooit is ontstaan’. Niet alleen al omdat daar veel mooiere verhalen over te vertellen zijn. Hoewel het verleden al voltooid is, en de toekomst, naast mogelijkheden, ook onzekerheden met zich meebrengt,
blijf ik dus stevig bij mijn (stand)punt dat ik, weliswaar niet van de oude stempel, maar wel met eerbied
voor de voorgaande evoluties ben. Ik wil niet zeggen dat vroeger alles beter was, maar in sommige opzichten was het vroeger wèl beter. Van een boek schijnt immers ook geen blauw licht, dus dat probleem hebben we alvast niet. Alleen dat het zwaarder is alle boeken mee het vliegtuig in te krijgen, en er dus keuzes gemaakt moeten worden. En dan kies ik ervoor om niet op vakantie te gaan, en fijn tussen mijn boekzaamheden te blijven struinen. Er is niets dat dat bij mij heeft kunnen evenaren.
Booklove is forever.
