Blogpost:
astridhabraken
Terug naar Tirol
Een jaar geleden kwam mijn debuutroman, Verdwaald in Tirol, uit. Dat smaakt naar meer, naar een tweede boek. Daar ben ik ook al mee bezig, maar voor Madame Bonheur, want dat is de titel, verschijnt zijn we zo maar een jaar of meer verder. En toch wilde ik iets delen, om de mijlpaal van een jaar Verdwaald in Tirol te vieren. Dat werden bijna 2.000 woorden extra over Stéphanie - Stef voor intimi -, Agnes, Lex, Werner en al die anderen. We gaan dus Terug naar Tirol en het is ruim twee jaar later.
'Bezweet kom ik de receptie van Agnes’ pension binnen. Na twee jaar trainen lukt het me inmiddels het pension halverwege de Nordkette rennend te bereiken. Nog altijd niet zonder moeite, of zonder zweet. Je blijft merken dat ik niet in de bergen geboren ben. Als ik op adem ben gekomen, roep ik mijn vriendin. Tijdens het rekken van mijn benen, bedenk ik dat het vreemd is dat ze niet al in de receptie aan het werk is. Meestal is Agnes op deze tijd van de dag bezig met de rekeningen van vertrekkende gasten, of het klaarleggen van pakketjes voor nieuwe gasten. Ik roep nog een keer, maar krijg geen reactie.
Ik ga terug naar buiten en loop om het pension heen naar het woonhuis van Agnes en Wolfgang. De deur is open en eenmaal binnen, hoor ik mijn vriendin boven stommelen.'
Verder lezen? Download dit extra hoofdstuk gratis via mijn website!
Lees verder op mijn site