Blogpost:
Birgit_1989
Uitgelezen: Zweedse laarzen van Henning Mankell
Dit boek is net als Italiaanse schoenen weer zeer mooi geschreven door Henning Mankell met hier en daar zeer mooie fragmenten en citaten, die ik onder mijn recensie zal citeren. Het was echt een boeiend boek, dat ook aanspoorde om steeds verder te lezen, want wat je als lezer uiteindelijk wilt weten, is wie die brand nu effectief heeft aangestoken. Als lezer, leef je mee met Fredrik Welin. Ik kende het hoofdpersonage al uit het eerste boek, Italiaanse schoenen, en nooit is mijn verdenking op hem gevallen. Hij heeft misschien fouten gemaakt in zijn verleden, maar hij lijkt me niet iemand die zijn huis in brand zou steken om zo het geld van de verzekering op te kunnen strijken. Dus het is een interessante ‘zoektocht’ naar de dader. Het is natuurlijk geen echte whodunit thriller, want er gebeurt veel meer in het verhaal dan enkel dat. Het gaat ook over de verzoening met zijn dochter na jaren niet van haar bestaan af te weten. Zijn dochter woont in Parijs en probeert daar haar leven te leiden met haar nieuwe vriend en haar pasgeboren dochtertje. Het verhaal gaat niet alleen over zijn dochter, maar ook over Lisa Modin, een journaliste die hij leert kennen naar aanleiding van de brand van zijn huis. Zij wil hem interviewen daaromtrent en leeft intens met hem mee. Fredrik zoekt ook echt het contact met haar op, want hij voelt zich op zijn eiland zeer alleen en zoekt toch iemand om erover te kunnen praten. Zij is zo’n beetje zijn steun en toeverlaat in deze moeilijke tijden. Verder gaat het ook over zijn contact met mevrouw Oslovski, Nordin en Jansson.
Je leert als lezer het hoofdpersonage beter kennen doordat hij ook vertelt over zijn verleden. Zijn relatie met zijn vader en zijn periode dat hij in Parijs geleefd heeft. Er is ook een constante verwijzing te merken naar het universele thema van de dood in dit boek. Waarschijnlijk omdat Fredrik door de brand van zijn huis beseft hoe snel gedaan kan zijn, maar misschien is dit ook een verwijzing naar het feit dat Henning Mankell, die aan kanker leed, zijn eigen dood voelde naderen. Het is echt een waardig vervolg op Italiaanse schoenen en het boek boeit van begin tot einde zonder te vervelen. Voor mij krijgt dit boek vier sterren, omdat het echt een aanrader is!
(Voor de citaten, zie mijn blog)
Lees verder op mijn site