Auteur
Blogpost:
Terrence Lauerhohn
*Vreemde handtekening, donkere pen.*
Tot nu toe zijn de reacties en recensies over Zielenmenners over het algemeen lovend (of tenminste objectief). Het boek wordt gemiddeld met een ruime voldoende tot goed beoordeeld, waarmee ik zeer tevreden ben, want Zielenmenners is allesbehalve een doorsnee Fantasyverhaal of bovennatuurlijke thriller of horror.
Het schrijven van ongebruikelijke verhalen, op een vreemdere leest geschoeid dan veel lezers gewend zijn, is eigenlijk altijd wel mijn handtekening geweest en zal dat ook wel blijven. En dus neem ik bij elk boek de uitdaging van het risico aan (wie niet waagt, wie niet wint). Ter verduidelijking van mijn ietwat duistere genrekleur vermeld ik graag mijn grote voorbeelden op het gebied van Fantasy en horror:
-alle korte verhalen van Edgar Allan Poe en H.P. Lovecraft (met een zwak voor de mythe van Cthulhu).
-Imagica, Boeken van Bloed, Weefwereld, van Clive Barker.
-De twee klassiekers die de visite van Lord (George Gordon) Byron tijdens een jaar zonder zomer hebben opgeleverd; Frankenstein van Mary Shelley, The Vampyre van John William Polidori, en de latere opvolger van deze vampier, Dracula, door Bram Stoker.
-Laatst maar niet het minst, Calibans wraak van Tad Williams.
Deze auteurs gingen dezelfde uitdaging aan, en hielden of houden originaliteit hoog in het vaandel. Natuurlijk ga ik er allerminst van uit dat ik mijn pseudoniem ooit in dat meesterlijke rijtje mag bijzetten, en ik durf mezelf al helemaal niet te vergelijken met deze grootmeesters. Maar ik ben wel erg dankbaar en blij dat er steeds meer lezers zijn die mijn verhalen naar waarde schatten.
Mijn handtekening is vreemd, en zoals mijn huidige uitgever al vermeldde, mijn pen is donker.
Mijn handtekening zal vreemd blijven, en mijn pen donker.
Lees verder op mijn site
