Al het merendeel van haar leven kampt Doortje Mennen met complexe psychiatrische problematiek. Haar diagnoses borderline en posttraumatische stressstoornis vormen de voornaamste inspiratie van deze dichtbundel. Deze diagnoses zorgen voor psychische instabiliteit, met alle gevolgen van dien. Vanuit de duisternis die deze problematiek veroorzaakt, vloeit ook inspiratie voort; woorden en zinnen die zich door elkaar vlechten en tenslotte een gedicht vormen. Veelvoorkomende thematieken in de bundel zijn zelfbeschadiging, suïcide en misbruik. Hieruit vormt een dichtbundel met donkere gedichten die bedoeld zijn om mensen te raken, maar ook om een kijk te geven in het hoofd van Doortje en zo meer begrip te vragen voor leven met psychiatrische problematiek.
