Roos, Darius en Erica, alledrie met pensioen, samen tweehonderd jaar, zijn de hoofdpersonen in deze vertelling over de confrontatie van een huwelijk van vele jaren, met een opnieuw opvlammende liefde van nog daarvoor.
Het zou zijn zoals het al jaren was: er alleen op uit, of er niet op uit. Waar ze schoon genoeg van had, leven in de brouwerij, dat wilde ze. Ze liep wel tegen de zeventig, maar leeftijd is een getal, niet meer, hadden jonge mensen, veel jonger dan zij, haar geleerd. Het klonk zo positief dat ze het graag aannam.
Van dezelfde auteur:
ANTON
Nog geen twintig, heeft Anton zijn vader zien lijden aan een
alles wegvretende hersenziekte. Vijftig jaar later worden herinneringen opgerakeld als familie de oorzaak van de ziekte weten wil. Zijn angst speelt op. Verkiest hij onwetendheid boven weten? Isolement boven verbinding?
‘Anton zat bij vlagen hoog in mijn irritatiezone, maar uiteindelijk had ik sympathie voor hem. De keuze waarvoor hij werd gesteld is redelijk onmogelijk. Wat zou ik doen?’ (Een lezer)
Anton is de debuutroman van Henk van den Ende, 1942.
Het zou zijn zoals het al jaren was: er alleen op uit, of er niet op uit. Waar ze schoon genoeg van had, leven in de brouwerij, dat wilde ze. Ze liep wel tegen de zeventig, maar leeftijd is een getal, niet meer, hadden jonge mensen, veel jonger dan zij, haar geleerd. Het klonk zo positief dat ze het graag aannam.
Van dezelfde auteur:
ANTON
Nog geen twintig, heeft Anton zijn vader zien lijden aan een
alles wegvretende hersenziekte. Vijftig jaar later worden herinneringen opgerakeld als familie de oorzaak van de ziekte weten wil. Zijn angst speelt op. Verkiest hij onwetendheid boven weten? Isolement boven verbinding?
‘Anton zat bij vlagen hoog in mijn irritatiezone, maar uiteindelijk had ik sympathie voor hem. De keuze waarvoor hij werd gesteld is redelijk onmogelijk. Wat zou ik doen?’ (Een lezer)
Anton is de debuutroman van Henk van den Ende, 1942.
