amenvatting
De jaren zestig hebben Nederland ingrijpender veranderd dan de Tweede Wereldoorlog. Het woelige decennium bracht politiek radicalisme en sociale spanningen, ongehoorde opvattingen over seksualiteit en gezag, een hevig generatieconflict en rock als nieuwe lifestyle van een rebelse jongerencultuur. Waar kwamen ze vandaan, die jaren zestig? Waar ligt het epicentrum van deze aardverschuiving? Wanneer beginnen de jaren zestig en wanneer zijn ze voorbij? Zijn ze eigenlijk wel voorbij? In De eindeloze jaren zestig presenteert Hans Righart de eerste omvattende verklaring voor deze diepe breuk in de naoorlogse geschiedenis. De auteur zoekt het epicentrum voor al deze turbulentie in de botsing tussen twee generatietypen: de Vooroorlogse Generatie, die in de jaren vijftig en zestig haar vertrouwde wereld ineen zag storten, en de Protestgeneratie, voor wie de naoorlogse welvaart ongekende mogelijkheden en verwachtingen bood. Hij portretteert de ouders, hun kinderen en het dak waaronder zij wonen.Behalve een historische analyse biedt het boek ook het ongemeen boeiende verhaal van de jaren zestig. Het is een reisbeschrijving van de lange weg van Apeldoorn naar Kralingen. Nadat de burgemeester van de Gelderse provinciestad in 1956 de film 'Rock around the Clock' verboden had, trokken verontwaardigde jongeren de straat op, 'wij wensen rock 'n' roll' scanderend. Nog geen vijftien jaar later vond in Kralingen het Nederlandse Woodstock plaats onder het welwillend oog van de burgervader en enkele gezellig meeswingende politieagenten. De wonderbaarlijke reis was voorbij, net als de jaren zestig. En niemands leven was meer zoals vroeger.Hans Righart (1954) is sinds 1988 hoogleraar politieke geschiedenis aan de Universiteit Utrecht en free-lance journalist voor HP/De Tijd. Eerder verschenen van zijn hand o.m. Het einde van Nederland? (1992), De trage revolutie (1991) en De katholieke zuil in Europa (1986).
De jaren zestig hebben Nederland ingrijpender veranderd dan de Tweede Wereldoorlog. Het woelige decennium bracht politiek radicalisme en sociale spanningen, ongehoorde opvattingen over seksualiteit en gezag, een hevig generatieconflict en rock als nieuwe lifestyle van een rebelse jongerencultuur. Waar kwamen ze vandaan, die jaren zestig? Waar ligt het epicentrum van deze aardverschuiving? Wanneer beginnen de jaren zestig en wanneer zijn ze voorbij? Zijn ze eigenlijk wel voorbij? In De eindeloze jaren zestig presenteert Hans Righart de eerste omvattende verklaring voor deze diepe breuk in de naoorlogse geschiedenis. De auteur zoekt het epicentrum voor al deze turbulentie in de botsing tussen twee generatietypen: de Vooroorlogse Generatie, die in de jaren vijftig en zestig haar vertrouwde wereld ineen zag storten, en de Protestgeneratie, voor wie de naoorlogse welvaart ongekende mogelijkheden en verwachtingen bood. Hij portretteert de ouders, hun kinderen en het dak waaronder zij wonen.Behalve een historische analyse biedt het boek ook het ongemeen boeiende verhaal van de jaren zestig. Het is een reisbeschrijving van de lange weg van Apeldoorn naar Kralingen. Nadat de burgemeester van de Gelderse provinciestad in 1956 de film 'Rock around the Clock' verboden had, trokken verontwaardigde jongeren de straat op, 'wij wensen rock 'n' roll' scanderend. Nog geen vijftien jaar later vond in Kralingen het Nederlandse Woodstock plaats onder het welwillend oog van de burgervader en enkele gezellig meeswingende politieagenten. De wonderbaarlijke reis was voorbij, net als de jaren zestig. En niemands leven was meer zoals vroeger.Hans Righart (1954) is sinds 1988 hoogleraar politieke geschiedenis aan de Universiteit Utrecht en free-lance journalist voor HP/De Tijd. Eerder verschenen van zijn hand o.m. Het einde van Nederland? (1992), De trage revolutie (1991) en De katholieke zuil in Europa (1986).
