Als mooie stapstenen kunnen de gedichten van Evert worden gezien. De teksten geven houvast en voelen vertrouwd aan. Je stapt of springt met dat gevoel van gedicht naar gedicht, en plots bereik je een overkant... Je wist niet dat het bestond. Een wandelpad waar stilte is met gefilterd zonlicht tussen de begroeiing. Je wil er graag nog even blijven, en als de tijd ontbreekt weet je zeker, ik kom terug; want er zijn meer paden en stenen om een overzijde te bereiken. De wereld van kinderen, mensen met wensen en hun dromen, natuur en de dieren. Een landschap om nooit te vergeten, je voelt je overal thuis.
