De uitgangspunten van het boek Gebroken kringlopen zijn eenvoudig: we leven op een eindige aarde, wat grondstoffen betreft, komt er niks bij en gaat er niets vanaf. De enige min of meer oneindige bron van energie is de zon. We zijn er inmiddels achter dat we volledig over moeten schakelen op hernieuwbare energie, met name zonne- en windenergie, en dat we tegelijkertijd de kringlopen van grondstoffen op aarde gesloten moeten houden. Circulair is dus niet alleen recyclen, maar ook grondstofvoorraden herstellen. Anders raken ze op en zijn we veroordeeld tot uitsluitend recyclen. Dan zijn er nog mensen, en ook nog eens steeds méér mensen, en die willen niet minder maar meer. Daarmee putten we voorraden uit. “Ja, maar we recyclen,” zeggen we dan, “en we doen het toch met zonne-energie?” Maar ook het inzetten van zonne- en windenergie kost grondstoffen, waarvan de voorraden niet hersteld worden. Met andere woorden: de kringlopen worden niet gesloten maar staan wagenwijd open. Zoals auteur Ronald Rovers in zijn boek Gebroken kringlopen overtuigend laat zien, zijn de eindige voorraden een gegeven. We leven op aarde als op een eiland, en de mens zal zich moeten aanpassen aan wat er op dat eiland groeit en bloeit, zonder het uit te putten. Op een volhoudbare manier leven dus. Dat is niet onmogelijk, maar vereist dat we drastische keuzes maken. Ronald Rovers is reeds jaren internationaal actief in energie- en milieuonderzoek in relatie tot de gebouwde omgeving, onder andere bij Wageningen Universiteit, Hogeschool Zuyd en sinds kort als Fellow Professor aan de faculteit Bouwkunde van de TU Eindhoven. Hij organiseerde de eerste Wereldconferentie Duurzaam bouwen in 2000, en is vooral actief als spreker, schrijver en ‘toekomstdenker’ (www.ronaldrovers.nl).
