Basisschoolvrijwilliger Pascal van IJzendoorn kampeerde met groep 8 ergens op een camping in het Noord-Hollands landschap. ’s Avonds bij het kampvuur werd de dag nabesproken toen een collega begon over de buren; een basisschool voor kinderen met autisme. Ze was nogal verbaasd dat je aan de buitenkant niet kon zien dat deze kinderen autistisch waren. Het voelde voor Pascal als een prikkel die hij niet kon negeren en hij vertelde zijn collega’s voor het eerst dat ook hij autistisch is. Ze hadden dat nooit achter hem gezocht. En waarom zouden ze ook, aangezien hij net zoals iedereen zijn leven leeft. Dit boek vertelt het verhaal van Pascal die pas na een lang traject van hulpverlening de diagnose Autisme Spectrum Stoornis (ASS) kreeg. Over de auteurs: Ans Ettema-Essler (1962) heeft sinds 2000 een praktijk waar ze zich vooral richt op volwassenen met ADD en ADHD. Autisme heeft vele overeenkomsten met deze stoornis, waardoor ze graag inging op het verzoek van Pascal van IJzendoorn (1982) om samen met hem dit boek te schrijven.
