De liefde is het mooiste onderwerp dat er is. Trouw, huwelijkse sleur, verliefdheid, seks, overspel, lust, ware liefde, kalverliefde, ongeremde geilheid _ het is allemaal op straat te zien, voor wie goed kijkt.
In Het leed dat liefde heet bundelt Martin Bril zijn mooiste observaties van de liefde in al haar verschijningsvormen: een verliefd stelletje in een restaurant, een echtelijke ruzie, een weekendje weg zonder de kinderen, een overspelige moeder, een huwelijksreportage in Zeewolde, een vrouw die haar man betrapt op overspel door een sms'je te lezen, een jongeman die zijn vriendin een roos aanbiedt, een ontmoeting tussen oude geliefden, een eenzame vrouw in avondtoilet, 's ochtends vroeg op straat, en een zoenend stel op de Dam.
Het leed dat liefde heet staat bol van de tijdgeest, maar tegelijkertijd zijn de verhalen zeer herkenbaar. De beelden die Martin Bril te voorschijn tovert zijn klassiek, en zijn pen is scherp, hilarisch en vol mededogen. De liefde is hard, maar ook ontroerend en om te lachen.
Over Martin Bril:
'De kracht van zijn proza zit in wat hij ziet en in de manier waarop; het is alsof hij een taalorgeltje bespeelt met gedempt geluid.'
carel peeters, vrij nederland
'Grootmeester in het observeren.'
remco campert, de volkskrant
'Bij Bril schijnt altijd de zon, ook als het nacht is.'
jeroen vullings, vrij nederland
'Een meester is Bril in een genre waarvoor geen naam bestaat.'
aleid truijens, de volkskrant
In Het leed dat liefde heet bundelt Martin Bril zijn mooiste observaties van de liefde in al haar verschijningsvormen: een verliefd stelletje in een restaurant, een echtelijke ruzie, een weekendje weg zonder de kinderen, een overspelige moeder, een huwelijksreportage in Zeewolde, een vrouw die haar man betrapt op overspel door een sms'je te lezen, een jongeman die zijn vriendin een roos aanbiedt, een ontmoeting tussen oude geliefden, een eenzame vrouw in avondtoilet, 's ochtends vroeg op straat, en een zoenend stel op de Dam.
Het leed dat liefde heet staat bol van de tijdgeest, maar tegelijkertijd zijn de verhalen zeer herkenbaar. De beelden die Martin Bril te voorschijn tovert zijn klassiek, en zijn pen is scherp, hilarisch en vol mededogen. De liefde is hard, maar ook ontroerend en om te lachen.
Over Martin Bril:
'De kracht van zijn proza zit in wat hij ziet en in de manier waarop; het is alsof hij een taalorgeltje bespeelt met gedempt geluid.'
carel peeters, vrij nederland
'Grootmeester in het observeren.'
remco campert, de volkskrant
'Bij Bril schijnt altijd de zon, ook als het nacht is.'
jeroen vullings, vrij nederland
'Een meester is Bril in een genre waarvoor geen naam bestaat.'
aleid truijens, de volkskrant
