Op 20 november 1945 begon het proces van Neurenberg tegen de 24 belangrijkste oorlogsmisdadigers, onder wie Göring, Hess, Sess-Inquart en Speer. In Neurenberg worden voor de eerste keer in de geschiedenis schuldigen aan oorlog en onnoembaar leed ter verantwoording geroepen. Het proces vormt niet alleen een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van het volkenrecht, het is bovendien een mediaspektakel van de eerste orde.
De grote internationale kranten en tijdschriften sturen hun beste mensen, waaronder schrijvers als John Dos Passos. Ilja Ehrenburg. Erika Mann, Martha Geil-Itorn, Rebecca West en Erich Klistner, of journalisten die terugkeerden uit ballingschap, zoals de jonge Willy Brandt. De verslaggevers berichten niet alleen over het proces en 'Görings mentaliteit als bendeleider'. maar tevens over de volkomen vernielde binnenstad en de desinteresse en ellende onder de bevolking. Twijfels — of de vernieling van Dresden wel juist was, of een internationaal Gerechtshof in de toekomst kan verhinderen dat 'een dorp wordt aangestoken en gezamenlijk de kelen van buren worden doorgesneden' — zijn al in 1945/46 te horen. Aldus ontstond "een van de meest opwindende, treurige, fantastische en spannende verzameling teksten van de twintigste eeuw, die in geen enkel huishouden mag ontbreken." (Die Tageszcittins).
