Was het de piloot, was het de mist of was het de verkeersleider? Het was het allemaal en nog veel meer. En toch is veertig jaar lang de schuld voor de grootste vliegramp aller tijden in de schoenen geschoven van de piloot. Onterecht, zoals dit boek laat zien. De situatie in de laatste minuten voor de ramp was veel complexer dan KLM gezagvoerder Jacob Velhuyzen van Zanten of wie dan ook in de gaten had. Tekort schietende communicatieregels maakten dat iedereen volkomen langs elkaar heen kon praten, zonder dat iemand argwaan kreeg. De verkeersleiders waren afgeleid door een voetbalwedstrijd op de radio waardoor ze onduidelijke instructies gaven. De technische voorzieningen op het vliegveld van Los Rodeos schoten ernstig te kort. En daarom kwam Veldhuyzen van Zanten in de onjuiste veronderstelling dat hij een startvergunning had, en gaf hij gas. Met een overhaaste of autoritaire gezagvoerder had dat allemaal niets te maken. Waarom de verkeersleiders vervolgens niet ingrijpen terwijl ze de motoren van de KLM Jumbo Jet horen brullen, blijft een raadsel. Dit boek zet alle feiten over de vliegramp op Tenerife op een rijtje en zoekt ook buiten de KLM cockpit naar een verklaring. Na veertig jaar wordt daarmee eindelijk het hele verhaal verteld van die noodlottige voorjaarsdag in 1977.
