'Hoe mooi' is het derde boekje in de reeks 'Liefde's Liedjes' van schrijfster, beeldend kunstenaar en menswetenschapper Monique Veyt. Ook in 'Hoe mooi' is haar poëzie licht en speels en tegelijk met veel diepgang. Ze gaat over de schoonheid en het verlangen binnenin ons, over de koestering en inspiratie die de natuur ons biedt en zelfs over onze gewaarwordingen van oneindigheid.
Of dat allemaal in versjes te vatten is? Daar antwoorden ze graag zelf op:
'Of ze ook een plekje wensten, vroeg ik,
tussen de schilderijtjes en de uitgebreider schrijfsels
die proberen het Leven te vatten.
Ze zetten zich schrap, de neus een beetje in de lucht.
Wat dacht je? Waarom anders zouden we geboren zijn?
Grote ogen ietwat dwingend.
Daar kon ik niets tegen inbrengen.
Iedereen heeft recht op zijn plekje onder de zon.
Dat geldt ook voor versjes.
Ik wou ze nog een zondagspak aanmeten, maar ze lopen liever rond in shorts of in lichte gewaden, naargelang.
Hun taal is simpel, daar houden ze van. Maar o wee wie hun verfijning niet ziet. Hun frisheid.
Hun zinnelijke pracht. De zachte kleuren van de bloemblaadjes die ze uitstrooien
Voor waar jij loopt, voor waar jij loopt...'
Of dat allemaal in versjes te vatten is? Daar antwoorden ze graag zelf op:
'Of ze ook een plekje wensten, vroeg ik,
tussen de schilderijtjes en de uitgebreider schrijfsels
die proberen het Leven te vatten.
Ze zetten zich schrap, de neus een beetje in de lucht.
Wat dacht je? Waarom anders zouden we geboren zijn?
Grote ogen ietwat dwingend.
Daar kon ik niets tegen inbrengen.
Iedereen heeft recht op zijn plekje onder de zon.
Dat geldt ook voor versjes.
Ik wou ze nog een zondagspak aanmeten, maar ze lopen liever rond in shorts of in lichte gewaden, naargelang.
Hun taal is simpel, daar houden ze van. Maar o wee wie hun verfijning niet ziet. Hun frisheid.
Hun zinnelijke pracht. De zachte kleuren van de bloemblaadjes die ze uitstrooien
Voor waar jij loopt, voor waar jij loopt...'
