Roz Chast en haar ouders waren lange tijd aanhangers van de ontkenningstheorie: als je maar niet nadenkt over de dood, zal die ook nooit komen. Hun hele getrouwde leven woonden Chasts ouders in Brooklyn, New York en ze waren vastbesloten er te blijven – tot het echt niet meer ging. Kunnen we het niet over iets leukers hebben? is Chasts eerste autobiografische boek. Full colour strips, familiefoto’s, tekst en documenten combineert ze tot het verhaal van een enig kind dat haar beide ouders ruim boven de negentig ziet worden, tot ze ten slotte écht oud worden. Op haar karakteristieke ironische, maar ook eerlijke manier laat Chast de universele problemen zien die zij en haar ouders tegenkomen: hoe je als kind de ouderrol zo goed en kwaad als het gaat moet overnemen,
het moment dat een verhuizing naar een instelling in zicht komt, en hoe om te gaan met genante fysieke complicaties, en met vreemden die de meest intieme zorg verlenen.
Kunnen we het niet over iets leukers hebben? werd in de VS genomineerd voor vele prijzen en haalde de bestsellerlijst van The New York
Times. Geestig en verdrietig, fantastisch verteld en getekend, een troost en een komische noot voor iedereen die met een vergelijkbare situatie te maken heeft.
het moment dat een verhuizing naar een instelling in zicht komt, en hoe om te gaan met genante fysieke complicaties, en met vreemden die de meest intieme zorg verlenen.
Kunnen we het niet over iets leukers hebben? werd in de VS genomineerd voor vele prijzen en haalde de bestsellerlijst van The New York
Times. Geestig en verdrietig, fantastisch verteld en getekend, een troost en een komische noot voor iedereen die met een vergelijkbare situatie te maken heeft.
