Amerikaanse inlichtingendiensten lezen onze bankafschriften en e-mails en luisteren onze telefoongesprekken af. Camera’s houden ons in de trein, op straat en in winkels permanent in de gaten. Door het aan elkaar knopen van computerbestanden weet de overheid nu vrijwel alles van ons: waar we zijn op elk moment van de dag, wie we bellen, welke boeken we lenen en welke websites we bezoeken. Het oude principe van onze rechtsstaat – je bent onschuldig totdat het tegendeel is bewezen – is verlaten. Iedere burger vormt nu een potentieel risico en moet in de gaten gehouden worden.
Wonderlijk genoeg heeft vrijwel niemand zich druk gemaakt over deze sluipende uitholling van onze privacy. Bart de Koning schreef daarom in 2008 Alles onder controle, waarin hij opriep tot een discussie over onze rechtsstaat, onze privacy en onze vrijheid. Dat maatschappelijk debat over privacy is inmiddels in alle hevigheid losgebarsten. Of het nu gaat om het elektronisch patiëntendossier, rekeningrijden, de opslag van onze vingerafdrukken of de problemen met de OV-chipkaart: steeds meer burgers vragen zich af of hun persoonsgegevens wel in goede handen zijn bij de overheid.
Anno 2011 is het de hoogste tijd voor een geactualiseerde editie van het boek met een beschrijving van de toenemende aandacht voor privacy – bij burgers, journalisten en politici – en de tegentrends. De overheid weet niet alleen steeds meer van burgers, maar burgers weten ook steeds meer van de overheid, zoals Wikileaks zo dramatisch heeft laten zien.
Wonderlijk genoeg heeft vrijwel niemand zich druk gemaakt over deze sluipende uitholling van onze privacy. Bart de Koning schreef daarom in 2008 Alles onder controle, waarin hij opriep tot een discussie over onze rechtsstaat, onze privacy en onze vrijheid. Dat maatschappelijk debat over privacy is inmiddels in alle hevigheid losgebarsten. Of het nu gaat om het elektronisch patiëntendossier, rekeningrijden, de opslag van onze vingerafdrukken of de problemen met de OV-chipkaart: steeds meer burgers vragen zich af of hun persoonsgegevens wel in goede handen zijn bij de overheid.
Anno 2011 is het de hoogste tijd voor een geactualiseerde editie van het boek met een beschrijving van de toenemende aandacht voor privacy – bij burgers, journalisten en politici – en de tegentrends. De overheid weet niet alleen steeds meer van burgers, maar burgers weten ook steeds meer van de overheid, zoals Wikileaks zo dramatisch heeft laten zien.
