Het onderwijssysteem in Belgisch Congo was een van de vlaggenschepen van het koloniale bewind. België mocht in het bijzonder fier zijn op het feit dat brede lagen van de bevolking bereikt werden door een netwerk van hoofdzakelijk door katholieke missionarissen geleide scholen. Eerst in de breedte, vooraleer in de diepte te kunnen werken, zo heette het.Was het echt zo breed, en waarom was het niet diep? Hoe werkte dat koloniaal onderwijs in de praktijk? Op basis van uitgebreid bronnenonderzoek onderzocht de auteur de pedagogische praktijk in de scholen van het missiegebied van de Missionarissen van het Heilig Hart, in de Evenaarsprovincie in Belgisch Congo. Komen aan bod: de institutionele context van dit onderwijs, de premissen waarmee de vormgevers ervan hun taak aanvatten, de praktische organisatie van de scholen en het lesgeven, en de leidende principes die eraan ten grondslag lagen. Ten slotte werpt deze studie ook een nieuw licht op de langetermijneffecten van het koloniaal onderwijs door een aantal betrokkenen aan het woord te laten.Als Kongo op de schoolbank wil daalt af naar de werkvloer, naar het micro-historische niveau, en vertelt over een essentieel stukje koloniale geschiedenis.
