Bahamontes 24: In het museum ter ere van haar zoon zaten we tegenover Tonina Belletti, alias Mama Pantani. Ook 15 jaar na de dood van haar oogappel blijft ze zoeken naar bewijzen die de officiële doodsoorzaak in vraag stellen. “Hij is vermoord.” Sinds de dood van Marco Pantani kon geen enkele Italiaanse wielrenner de dromen van de tifosi waarmaken. Tot de Siciliaan Vincenzo Nibali opstond. Zelzate, Le Pays Noir, Geraardsbergen... Wie goed zoekt in ons min of meer vlakke land komt sporen van de Italiaanse klimmer tegen. Het leven van il Pirata is er een van vele pieken en nog meer dalen. Vaak zijn die verbonden met een specifieke plaats. Een fotoverhaal dat ons van Cesenatico, via de Mortirolo en Madonna di Campiglio naar hotel Le Rose in Rimini bracht. Riccardo Riccò was hét crapuul van het peloton. De Cobra heeft er intussen iets meer dan de helft van zijn 12-jarige schorsing voor dopinggebruik opzitten. In afwachting van zijn comeback schept hij ijsjes op Tenerife. En verder: Peter Winnen, klimgeit uit de Lage Landen en begenadigd wielerschrijver; Matt Rendell, auteur van het boek dat Pantani-fans níét willen lezen; Ottavio Bottechia, de oorlogsheld die als eerste Italiaan de Tour won; en een oprechte vraag: waarom is niet élke renner kaal?
