Lange tijd waren vrouwelijke religieuzen gezichtsbepalend in de verpleging in de katholieke ziekenhuizen in Nederland en Vlaanderen. Door hun inzet voor zieke mensen, hun (doorgaans onbetaalde) arbeid met lange dagen en nachten en hun medewerking aan de opbouw van het ziekenhuiswezen hebben zij bijna twee eeuwen lang een belangrijke bijdrage geleverd aan de gezondheidszorg. Zij zijn voor velen nog steeds een inspirerend voorbeeld nu menslievende zorg in de ziekenhuissector onder druk staat van grootschaligheid, streven naar efficiëntie en optimalisering van medisch-technisch kunnen. In deze bundel wordt de bezieling van vrouwelijke (en enkele mannelijke) religieuzen belicht tegen de achtergrond van de medische, organisatorische en beleidsmatige ontwikkelingen in het katholieke ziekenhuiswezen.
