'Deze stad werkt op mijn zenuwen. Haar voorkomen, haar lucht, haar geluiden en geuren veroorzaken gevoelens van afkeer. En dan is er nog die mentaliteit. Maar ik woon er en blijf er wonen. Ik ervaar Sint-Niklaas als een inwonende tante: ze is ambetant, maar ik heb haar nodig, voor het geld en omdat ze op het huis let als ik er niet ben.'
In 2017 wordt Sint-Niklaas 800 jaar. Maar de openingszinnen van dit boek maken duidelijk: dit is geen klassieke liefdesverklaring. Wel een verhaal over de stad haar Punt Nul, haar lege centrum en volle blokken van Amelinckx, haar schoolstrijd en haar slechte naam. Maar ook over asbest, het zeshoekige torentje boven hotel De Spiegel en het culturele gehalte van SK Gerda. En misschien nog het meest van alles over haar mensen - en in de marge ook wel over de vraag waarom die vaak zo slecht gekleed zijn.
Het boek van Sint-Niklaas is een uitnodiging om mee door de stad te stappen. Om door een heel andere bril naar de dingen te kijken. Want Johan de Vos is fotograaf en dat is niet alleen een beroep, het is ook een manier van leven, van registreren en verwonderd zijn.
In 2017 wordt Sint-Niklaas 800 jaar. Maar de openingszinnen van dit boek maken duidelijk: dit is geen klassieke liefdesverklaring. Wel een verhaal over de stad haar Punt Nul, haar lege centrum en volle blokken van Amelinckx, haar schoolstrijd en haar slechte naam. Maar ook over asbest, het zeshoekige torentje boven hotel De Spiegel en het culturele gehalte van SK Gerda. En misschien nog het meest van alles over haar mensen - en in de marge ook wel over de vraag waarom die vaak zo slecht gekleed zijn.
Het boek van Sint-Niklaas is een uitnodiging om mee door de stad te stappen. Om door een heel andere bril naar de dingen te kijken. Want Johan de Vos is fotograaf en dat is niet alleen een beroep, het is ook een manier van leven, van registreren en verwonderd zijn.
