Oud-journaliste en kindertheathermaakster Ella Reitsma is gevraagd een speciaal kinderboek te schrijven. Titel van het boek is Boris X. De kattentsaar van de Hermitage in St.-Petersburg, voor kinderen vanaf acht jaar. Kattentsaar Boris geeft een rondleiding door de Hermitage in St.-Petersburg. Hij is de opperkat in een gemeenschap van katers en poezen die al eeuwen in de kelders van de Hermitage huist en tot taak heeft muizen te vangen. Nu moet er nieuw bloed van buiten komen: de katten en poezen zijn lui en vadsig geworden en de meeste moeten van muizen niets hebben. Probleem. Boris, een Blauwe Rus, een oude kater, woont al generaties lang in de Hermitagekelders en ontvangt aan het begin van het boek een sollicitant die voor nieuwe vitaliteit in zijn groep moet zorgen.voor nieuwe vitaliteit in zijn groep moet zorgen.
Deze Tatja is een echte straatkat, zonder manieren en van zeer twijfelachtige afkomst. De nieuweling moet uitgelegd krijgen wat de Hermitage voor een instelling is en welke interessante zalen en objecten er te zien zijn. Zoals de Troonzaal van Peter de Grote, de bibliotheek van tsaar Nicolaas II, de negentiende-eeuwse eetkamer, de salon, de sieraden van de Scythen en de bijlen en andere gebruiksartikelen van de vroege 'Russen' in Siberië. Ook de moderne kunst komt natuurlijk ter sprake. Boris vindt een Matisse en een Picasso géén kunst maar kinderwerk van slechtzienden. De sollicitant vindt het juist wel bijzonder. Omdat Boris niet alles kan weten, laat hij zich bij de rondgang adviseren door zijn favorieten: een Birmaanse kat, een Siberische, een Egyptische en andere katten die ooit een voorvader of -moeder hadden in de streken waaruit de kunstobjecten komen.
Deze Tatja is een echte straatkat, zonder manieren en van zeer twijfelachtige afkomst. De nieuweling moet uitgelegd krijgen wat de Hermitage voor een instelling is en welke interessante zalen en objecten er te zien zijn. Zoals de Troonzaal van Peter de Grote, de bibliotheek van tsaar Nicolaas II, de negentiende-eeuwse eetkamer, de salon, de sieraden van de Scythen en de bijlen en andere gebruiksartikelen van de vroege 'Russen' in Siberië. Ook de moderne kunst komt natuurlijk ter sprake. Boris vindt een Matisse en een Picasso géén kunst maar kinderwerk van slechtzienden. De sollicitant vindt het juist wel bijzonder. Omdat Boris niet alles kan weten, laat hij zich bij de rondgang adviseren door zijn favorieten: een Birmaanse kat, een Siberische, een Egyptische en andere katten die ooit een voorvader of -moeder hadden in de streken waaruit de kunstobjecten komen.
